MEZMURLAR (ZEBUR)
1.KİTAP
1. Mezmur
Kaydet
BÖLÜM 1
Mez.1: 1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez,
Günahkârların yolunda durmaz,
Alaycıların arasında oturmaz.
Mez.1: 2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır
Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
Mez.1: 3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer,
Meyvesini mevsiminde verir,
Yaprağı hiç solmaz.
Yaptığı her işi başarır.
Mez.1: 4 Kötüler böyle değil,
Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
Mez.1: 5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz,
Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
Mez.1: 6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir,
Kötülerin yolu ise ölüme götürür.
2. Mezmur
BÖLÜM 2
Mez.2: 1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa,
Neden boş düzenler kurar bu halklar?
Mez.2: 2 Dünyanın kralları saf bağlıyor,
Hükümdarlar birleşiyor
RAB'be ve meshettiği* krala*fa* karşı.
D Not 2:2 "Meshettiği krala": İbranice "Meshettiğine".
Mez.2: 3 "Koparalım onların kayışlarını" diyorlar,
"Atalım üzerimizden bağlarını."
Mez.2: 4 Göklerde oturan Rab gülüyor,
Onlarla eğleniyor.
Mez.2: 5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları,
Gazabıyla dehşete düşürüyor
Mez.2: 6 Ve, "Ben kralımı
Kutsal dağım Siyon'a oturttum" diyor.
Mez.2: 7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim:
Bana, "Sen benim oğlumsun" dedi,
"Bugün ben sana baba oldum.
Mez.2: 8 Dile benden, miras olarak sana ulusları,
Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
Mez.2: 9 Demir çomakla kıracaksın*fb* onları,
Çömlek gibi parçalayacaksın."
D Not 2:9 Masoretik metin "Kıracaksın", Septuaginta, Süryanice
"Güdeceksin".
Mez.2: 10 Ey krallar, akıllı olun!
Ey dünya önderleri, ders alın!
Mez.2: 11 RAB'be korkuyla hizmet edin,
Titreyerek sevinin.
Mez.2: 12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin,
Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz.
Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir.
Ne mutlu O'na sığınanlara!
3. Mezmur
Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur
BÖLÜM 3
Mez.3: 1 Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı,
Hele bana karşı ayaklananlar!
Mez.3: 2 Birçoğu benim için:
"Tanrı katında ona kurtuluş yok!" diyor. *fc*
D Not 3:2 "Sela": Müzikte duruş ifade eden bir terim olduğu
sanılıyor.
Mez.3: 3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın,
Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
Mez.3: 4 RAB'be seslenirim,
Yanıtlar beni kutsal dağından.
Mez.3: 5 Yatar uyurum,
Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
Mez.3: 6 Korkum yok
Çevremi saran binlerce düşmandan.
Mez.3: 7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni!
Vur bütün düşmanlarımın çenesine,
Kır kötülerin dişlerini.
Mez.3: 8 Kurtuluş RAB'dedir,
Halkının üzerinde olsun bereketin!
4. Mezmur
Müzik şefi için - Telli sazlarla - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 4
Mez.4: 1 Sana seslenince yanıtla beni,
Ey adil Tanrım!
Ferahlat beni sıkıntıya düştüğümde,
Lütfet bana, kulak ver duama.
Mez.4: 2 Ey insanlar, ne zamana dek
Onurumu utanca çevireceksiniz?
Ne zamana dek boş şeylere gönül verecek,
Yalan peşinde koşacaksınız?
Mez.4: 3 Bilin ki, RAB sadık kulunu kendine ayırmıştır,
Ne zaman seslensem, duyar beni.
Mez.4: 4 Öfkelenebilirsiniz, ama günah işlemeyin;
İyi düşünün yatağınızda, susun.
Mez.4: 5 Doğruluk kurbanları sunun RAB'be,
O'na güvenin.
Mez.4: 6 "Kim bize iyilik yapacak?" diyen çok.
Ya RAB, yüzünün ışığıyla bizi aydınlat!
Mez.4: 7 Öyle bir sevinç verdin ki bana,
Onların bol tahıl ve yeni şaraptan aldığı sevinçten fazla.
Mez.4: 8 Esenlik içinde yatar uyurum,
Çünkü yalnız sen, ya RAB,
Güvenlik içinde tutarsın beni.
5. Mezmur
Müzik şefi için - Ney için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 5
Mez.5: 1 Sözlerime kulak ver, ya RAB,
İniltilerimi işit.
Mez.5: 2 Feryadımı dinle, ey Kralım ve Tanrım!
Duam sanadır.
Mez.5: 3 Sabah sesimi duyarsın, ya RAB,
Her sabah sana duamı sunar, umutla beklerim.
Mez.5: 4 Çünkü sen kötülükten hoşlanan Tanrı değilsin,
Kötülük senin yanında barınmaz.
Mez.5: 5 Böbürlenenler önünde duramaz,
Bütün suç işleyenlerden nefret duyar,
Mez.5: 6 Yalan söyleyenleri yok edersin;
Ya RAB, sen eli kanlılardan,
Aldatıcılardan tiksinirsin.
Mez.5: 7 Bense bol sevgin sayesinde
Kutsal tapınağına gireceğim;
Oraya doğru saygıyla eğileceğim.
Mez.5: 8 Yol göster bana doğruluğunla, ya RAB,
Düşmanlarıma karşı!
Yolunu önümde düzle.
Mez.5: 9 Çünkü onların sözüne güvenilmez,
Yürekleri yıkım dolu.
Ağızları açık birer mezardır,
Yaltaklanır dururlar.
Mez.5: 10 Ey Tanrı, onları suçlu çıkar!
Kurdukları düzen yıkımlarına yol açsın.
Kov onları sayısız isyanları yüzünden.
Çünkü sana karşı ayaklandılar.
Mez.5: 11 Sevinsin sana sığınan herkes,
Sevinç çığlıkları atsın sürekli,
Kanat ger üzerlerine;
Sevinçle coşsun adını sevenler sende.
Mez.5: 12 Çünkü sen doğru kişiyi kutsarsın, ya RAB,
Çevresini kalkan gibi lütfunla sararsın.
6. Mezmur
Müzik şefi için - Sekiz telli sazlarla*fç*
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 6
Mez.6: 1 Ya RAB, öfkeyle azarlama beni,
Gazapla yola getirme.
D Not "Sekiz telli sazlarla": İbranice "Sekizinciye göre", anlamı
kesin olarak bilinmiyor.
Mez.6: 2 Lütfet bana, ya RAB, bitkinim;
Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor,
Mez.6: 3 Çok acı çekiyorum.
Ah, ya RAB!
Ne zamana dek sürecek bu?
Mez.6: 4 Gel, ya RAB, kurtar beni,
Yardım et sevginden dolayı.
Mez.6: 5 Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz,
Kim şükür sunar sana ölüler diyarından?
Mez.6: 6 İnleye inleye bittim,
Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan,
Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan.
Mez.6: 7 Kederden gözlerimin feri sönüyor,
Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.
Mez.6: 8 Ey kötülük yapanlar,
Uzak durun benden,
Çünkü RAB ağlayışımı işitti.
Mez.6: 9 Yalvarışımı duydu,
Duamı kabul etti.
Mez.6: 10 Bütün düşmanlarım utanacak,
Hepsini dehşet saracak,
Ansızın geri dönecekler utanç içinde.
7. Mezmur
Benyaminli Kûş'un sözlerine ilişkin
Davut'un RAB'be okuduğu şigayon*fd*
BÖLÜM 7
D Not "Şigayon": Anlamı tam olarak bilinmeyen bir müzik terimi.
Mez.7: 1 Sana sığınıyorum, ya RAB Tanrım!
Peşime düşenlerden kurtar beni,
Özgür kıl.
Mez.7: 2 Yoksa aslan gibi parçalayacaklar beni,
Kurtaracak biri yok diye,
Lime lime edecekler etimi.
Mez.7: 3 Ya RAB Tanrım, eğer şunu yaptıysam:
Birine haksızlık ettiysem,
Mez.7: 4 Dostuma ihanet ettiysem,
Düşmanımı nedensiz soyduysam,
Mez.7: 5 Ardıma düşsün düşman,
Yakalasın beni,
Canımı yerde çiğnesin,
Ayak altına alsın onurumu. *
Mez.7: 6 Öfkeyle kalk, ya RAB!
Düşmanlarımın gazabına karşı çık!
Benim için uyan!
Buyur, adalet olsun.
Mez.7: 7 Uluslar topluluğu çevreni sarsın,
Onları yüce katından yönet.
Mez.7: 8 RAB halkları yargılar;
Beni de yargıla, ya RAB,
Doğruluğuma, dürüstlüğüme göre.
Mez.7: 9 Ey adil Tanrım!
Kötülerin kötülüğü son bulsun,
Doğrular güvene kavuşsun,
Sen ki akılları, gönülleri sınarsın.
Mez.7: 10 Tanrı kalkan gibi yanıbaşımda,
Temiz yüreklileri O kurtarır.
Mez.7: 11 Tanrı adil bir yargıçtır,
Öyle bir Tanrı ki, her gün öfke saçar.
Mez.7: 12 Kötüler yola gelmezse,
Tanrı kılıcını biler,
Yayını gerip hedefine kurar.
Mez.7: 13 Hazır bekler ölümcül silahları,
Alevli okları.
Mez.7: 14 İşte kötü insan kötülük sancıları çekiyor,
Fesada gebe kalmış,
Yalan doğuruyor.
Mez.7: 15 Bir kuyu açıp kazıyor,
Kazdığı kuyuya kendisi düşüyor.
Mez.7: 16 Kötülüğü kendi başına gelecek,
Zorbalığı kendi tepesine inecek.
Mez.7: 17 Şükredeyim doğruluğu için RAB'be,
Yüce RAB'bin adını ilahilerle öveyim.
8. Mezmur
Müzik şefi için - Gittit*fe* |iüzerine - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 8
Mez.8: 1 Ey Egemenimiz RAB,
Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde!
Gökyüzünü görkeminle kapladın.
D Not "Gittit": Bir müzik terimi ya da üzüm sıkma mevsiminde
okunan bir ilahi olabilir.
Mez.8: 2 Çocukların, hatta emziktekilerin sesiyle
Set çektin hasımlarına,
Düşmanı, öç alanı yok etmek için.
Mez.8: 3 Seyrederken ellerinin eseri olan gökleri,
Oraya koyduğun ayı ve yıldızları,
Mez.8: 4 Soruyorum kendi kendime:
"İnsan ne ki, onu anasın,
Ya da insanoğlu ne ki, ona ilgi gösteresin?"
Mez.8: 5 Nerdeyse bir tanrı yaptın onu*ff*,
Başına yücelik ve onur tacını koydun.
D Not 8:5 "Nerdeyse bir tanrı yaptın onu": İbranice "Onu Tanrı'dan
(tanrılardan) pek aşağı yaratmadın" (bkz. Yar.1:26-28; İbr.2:6-8).
Mez.8: 6 Ellerinin yapıtları üzerine onu egemen kıldın,
Her şeyi ayaklarının altına serdin;
Mez.8: 7 Davarları, sığırları,
Yabanıl hayvanları,
Mez.8: 8 Gökteki kuşları, denizdeki balıkları,
Denizde kıpırdaşan bütün canlıları.
Mez.8: 9 Ey Egemenimiz RAB,
Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde!
9. Mezmur
Müzik şefi için - "Oğulun Ölümü" makamında -
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 9
Mez.9: 1 Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim,
Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım.
D Not Birçok İbranice elyazmasında 9. ve 10. Mezmur birleşik
yazılır.
Mez.9: 2 Sende sevinç bulacak, coşacağım,
Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!
Mez.9: 3 Düşmanlarım geri çekilirken,
Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
Mez.9: 4 Çünkü hakkımı, davamı sen savundun,
Adil yargıç olarak tahta oturdun.
Mez.9: 5 Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin,
Sonsuza dek adlarını sildin.
Mez.9: 6 Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek,
Kökünden söktün kentlerini,
Anıları bile silinip gitti.
Mez.9: 7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer,
Yargı için kurmuştur tahtını;
Mez.9: 8 O yönetir doğrulukla dünyayı,
O yargılar adaletle halkları.
Mez.9: 9 RAB ezilenler için bir sığınak,
Sıkıntılı günlerde bir kaledir.
Mez.9: 10 Seni tanıyanlar sana güvenir,
Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.
Mez.9: 11 Siyon'da oturan RAB'bi ilahilerle övün!
Yaptıklarını halklar arasında duyurun!
Mez.9: 12 Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar,
Ezilenlerin feryadını unutmaz.
Mez.9: 13 Acı bana, ya RAB!
Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran,
Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!
Mez.9: 14 Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım,
Siyon Kenti'nin kapılarında
Sağladığın kurtuluşla sevineyim.
Mez.9: 15 Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü,
Ayakları gizledikleri ağa takıldı.
Mez.9: 16 Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi,
Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. -Higayon*fh* *
D Not 9:16 "Higayon": Anlamı kesin olarak bilinmeyen bir müzik
terimi.
Mez.9: 17 Kötüler ölüler diyarına gidecek,
Tanrı'yı unutan bütün uluslar...
Mez.9: 18 Ama yoksul büsbütün unutulmayacak,
Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.
Mez.9: 19 Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın,
Huzurunda yargılansın uluslar!
Mez.9: 20 Onlara dehşet saç, ya RAB!
Sadece insan olduklarını bilsin uluslar.
10. Mezmur
BÖLÜM 10
Mez.10: 1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun,
Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
Mez.10: 2 Kötüler gururla mazlumları avlıyor,
Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
Mez.10: 3 Kötü insan içindeki isteklerle övünür,
Açgözlü insan RAB'be lanet okur, O'nu hor görür.
Mez.10: 4 Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez,
Hep, "Tanrı yok!" diye düşünür.
Mez.10: 5 Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür.
Öyle yücedir ki senin yargıların,
Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
Mez.10: 6 İçinden, "Ben sarsılmam" der,
"Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem."
Mez.10: 7 Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu,
Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
Mez.10: 8 Köylerin çevresinde pusu kurar,
Masumu gizli yerlerde öldürür,
Çaresizi sinsice gözler.
Mez.10: 9 Gizli yerlerde pusuya yatar
Çalılıktaki aslan gibi,
Kapmak için mazlumu bekler
Ve ağına düşürüp yakalar.
Mez.10: 10 Kurbanları çaresiz çöker,
Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
Mez.10: 11 Kötü insan içinden, "Tanrı unuttu" der,
"Örttü yüzünü, asla göremez."
Mez.10: 12 Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı!
Mazlumları unutma!
Mez.10: 13 Neden kötü insan seni hor görsün,
İçinden, "Tanrı hesap sormaz" desin?
Mez.10: 14 Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün,
Yardım etmek için onları izlersin;
Çaresizler sana dayanır,
Öksüzün yardımcısı sensin.
Mez.10: 15 Kötünün, haksızın kolunu kır,
Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
Mez.10: 16 RAB sonsuza dek kral kalacak,
Uluslar O'nun ülkesinden temizlenecek.
Mez.10: 17 Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB,
Yüreklendirirsin onları,
Kulağın hep üzerlerinde;
Mez.10: 18 Öksüze, düşküne hakkını vermek için,
Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.
11. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 11
Mez.11: 1 Ben RAB'be sığınırım,
Nasıl dersiniz bana,
"Kuş gibi kaç dağlara.
Mez.11: 2 Bak, kötüler yaylarını geriyor,
Temiz yürekli insanları
Karanlıkta vurmak için
Oklarını kirişine koyuyor.
Mez.11: 3 Temeller yıkılırsa,
Ne yapabilir doğru insan?"
Mez.11: 4 RAB kutsal tapınağındadır,
O'nun tahtı göklerdedir,
Bütün insanları görür,
Herkesi sınar.
Mez.11: 5 RAB doğru insanı sınar,
Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir.
Mez.11: 6 Kötülerin üzerine kızgın korlar ve kükürt yağdıracak,
Paylarına düşen kâse* kavurucu rüzgar olacak.
Mez.11: 7 Çünkü RAB doğrudur, doğruları sever;
Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek.
12. Mezmur
Müzik şefi için - Sekiz telli sazlarla*fı* -
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 12
D Not "Sekiz telli sazlarla": İbranice "Sekizinciye göre", anlamı
kesin olarak bilinmiyor.
Mez.12: 1 Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı,
Güvenilir insanlar yok oldu.
Mez.12: 2 Herkes birbirine yalan söylüyor,
Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
Mez.12: 3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını,
Büyüklenen dilleri.
Mez.12: 4 Onlar ki, "Dilimizle kazanırız,
Dudaklarımız emrimizde,
Kim bize efendilik edebilir?" derler.
Mez.12: 5 "Şimdi kalkacağım" diyor RAB,
"Çünkü mazlumlar eziliyor,
Yoksullar inliyor,
Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara."
Mez.12: 6 RAB'bin sözleri pak sözlerdir;
Toprak ocakta eritilmiş,
Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
Mez.12: 7 Sen onları koru, ya RAB,
Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
Mez.12: 8 İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce,
Kötüler her yanda dolaşır oldu.
13. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 13
Mez.13: 1 Ne zamana dek, ya RAB,
Sonsuza dek mi beni unutacaksın?
Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin?
Mez.13: 2 Ne zamana dek içimde tasa,
Yüreğimde hep keder olacak?
Ne zamana dek düşmanım bana üstün çıkacak?
Mez.13: 3 Gör halimi, ya RAB, yanıtla Tanrım,
Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayım.
Mez.13: 4 Düşmanlarım, "Onu yendik!" demesin,
Sarsıldığımda hasımlarım sevinmesin.
Mez.13: 5 Ben senin sevgine güveniyorum,
Yüreğim kurtarışınla coşsun.
Mez.13: 6 Ezgiler söyleyeceğim sana, ya RAB,
Çünkü iyilik ettin bana.
14. Mezmur
(Mez.53)
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 14
Mez.14: 1 Akılsız içinden, "Tanrı yok!" der.
İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,
İyilik eden yok.
Mez.14: 2 RAB göklerden bakar oldu insanlara,
Akıllı, Tanrı'yı arayan biri var mı diye.
Mez.14: 3 Hepsi saptı,
Tümü yozlaştı,
İyilik eden yok,
Bir kişi bile!
Mez.14: 4 Suç işleyenlerin hiçbiri görmüyor mu?
Halkımı ekmek yer gibi yiyor,
RAB'be yakarmıyorlar.
Mez.14: 5 Dehşete düşecekler yeryüzünde,
Çünkü Tanrı doğruların yanındadır.
Mez.14: 6 Mazlumun tasarılarını boşa çıkarırdınız,
Ama RAB onun sığınağıdır.
Mez.14: 7 Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!
RAB halkını eski gönencine kavuşturunca,
Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.
15. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 15
Mez.15: 1 Ya RAB, çadırına kim konuk olabilir?
Kutsal dağında kim oturabilir?
Mez.15: 2 Kusursuz yaşam süren, adil davranan,
Yürekten gerçeği söyleyen.
Mez.15: 3 İftira etmez,
Dostuna zarar vermez,
Komşusuna kara çalmaz böylesi.
Mez.15: 4 Aşağılık insanları hor görür,
Ama RAB'den korkanlara saygı duyar.
Kendi zararına ant içse bile, dönmez andından.
Mez.15: 5 Parasını faize vermez,
Suçsuza karşı rüşvet almaz.
Böyle yaşayan asla sarsılmayacak.
16. Mezmur
Davut'un Miktamı*fi*
BÖLÜM 16
D Not "Miktam": Bir edebiyat ya da müzik terimi.
Mez.16: 1 Koru beni, ey Tanrı,
Çünkü sana sığınıyorum.
Mez.16: 2 RAB'be dedim ki, "Efendim sensin.
Senden öte mutluluk yok benim için."
Mez.16: 3 Ülkedeki kutsallara gelince,
Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.
Mez.16: 4 Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak.
Onların kan sunularını dökmeyeceğim,
Adlarını ağzıma almayacağım.
Mez.16: 5 Benim payıma,
Benim kâseme düşen sensin, ya RAB;
Yaşamım senin ellerinde.
Mez.16: 6 Payıma ne güzel yerler düştü,
Ne harika bir mirasım var!
Mez.16: 7 Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be,
Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
Mez.16: 8 Gözümü RAB'den ayırmam,
Sağımda durduğu için sarsılmam.
Mez.16: 9 Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor,
Bedenim güven içinde.
Mez.16: 10 Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin,
Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin*fj*.
D Not 16:10 "Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin" ya da "Sadık
kulunun ölüm çukurunu görmesine izin vermezsin."
Mez.16: 11 Yaşam yolunu bana bildirirsin.
Bol sevinç vardır senin huzurunda,
Sağ elinden mutluluk eksilmez.
17. Mezmur
Davut'un duası
BÖLÜM 17
Mez.17: 1 Haklı davamı dinle, ya RAB,
Feryadımı işit!
Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
Mez.17: 2 Haklı çıkar beni,
Çünkü sen gerçeği görürsün.
Mez.17: 3 Yüreğimi yokladın,
Gece denedin,
Sınadın beni,
Kötü bir şey bulmadın;
Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
Mez.17: 4 Başkalarının yaptıklarına gelince,
Ben senin sözlerine uyarak
Şiddet yollarından kaçındım.
Mez.17: 5 Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum,
Kaymadı ayaklarım.
Mez.17: 6 Sana yakarıyorum, ey Tanrı,
Çünkü beni yanıtlarsın;
Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
Mez.17: 7 Göster harika sevgini,
Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
Mez.17: 8 Koru beni gözbebeği gibi;
Kanatlarının gölgesine gizle
Mez.17: 9 Kötülerin saldırısından,
Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
Mez.17: 10 Yürekleri yağ bağlamış,
Ağızları büyük laflar ediyor.
Mez.17: 11 İzimi buldular, üzerime geliyorlar,
Yere vurmak için gözetliyorlar.
Mez.17: 12 Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan,
Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
Mez.17: 13 Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını!
Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
Mez.17: 14 Elinle bu insanlardan, ya RAB,
Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan.
Varsın karınları vereceğin cezalara doysun,
Çocukları da yiyip doysun,
Artanı torunlarına kalsın!
Mez.17: 15 Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin,
Uyanınca suretini görmeye doyacağım.
18. Mezmur
(2Sa.22:1-51)
Müzik şefi için - RAB'bin kulu Davut'un mezmuru - RAB kendisini bütün düşmanlarının pençesinden ve Saul'un elinden kurtardığı gün Davut
RAB'be şu ezgiyi okudu:
BÖLÜM 18
Mez.18: 1 Seni seviyorum, gücüm sensin, ya RAB!
Mez.18: 2 RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,
Tanrım, kayam, sığınacak yerimdir,
Kalkanım, güçlü kurtarıcım, korunağımdır!
Mez.18: 3 Övgüye değer RAB'be seslenir,
Kurtulurum düşmanlarımdan.
Mez.18: 4 Ölüm iplerine dolanmıştım,
Yıkım selleri basmıştı beni,
Mez.18: 5 Ölüler diyarının bağları sarmıştı,
Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.
Mez.18: 6 Sıkıntı içinde RAB'be yakardım,
Yardıma çağırdım Tanrım'ı.
Tapınağından sesimi duydu,
Haykırışım kulaklarına ulaştı.
Mez.18: 7 O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı,
Titreyip sarsıldı dağların temelleri,
Çünkü RAB öfkelenmişti.
Mez.18: 8 Burnundan duman yükseldi,
Ağzından kavurucu ateş
Ve korlar fışkırdı.
Mez.18: 9 Kara buluta basarak
Gökleri yarıp indi.
Mez.18: 10 Bir Keruv'a* binip uçtu,
Rüzgar kanatlar takarak hızla geldi.
Mez.18: 11 Karanlığı örtündü,
Kara bulutları kendine çardak yaptı.
Mez.18: 12 Varlığının parıltısından,
Bulutlardan dolu ve korlar savruluyordu.
Mez.18: 13 RAB göklerden gürledi,
Duyurdu sesini Yüceler Yücesi,
Dolu ve alevli korlarla.
Mez.18: 14 Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı,
Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
Mez.18: 15 Denizin dibi göründü,
Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB,
Senin azarlamandan,
Burnundan çıkan güçlü soluktan.
Mez.18: 16 RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu,
Çıkardı beni derin sulardan.
Mez.18: 17 Beni zorlu düşmanımdan,
Benden nefret edenlerden kurtardı,
Çünkü onlar benden güçlüydü.
Mez.18: 18 Felaket günümde karşıma dikildiler,
Ama RAB bana destek oldu.
Mez.18: 19 Beni huzura kavuşturdu,
Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
Mez.18: 20 RAB doğruluğumun karşılığını verdi,
Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
Mez.18: 21 Çünkü RAB'bin yolunda yürüdüm,
Tanrım'dan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
Mez.18: 22 O'nun bütün ilkelerini göz önünde tuttum,
Kurallarından ayrılmadım.
Mez.18: 23 O'nun gözünde kusursuzdum,
Suç işlemekten sakındım.
Mez.18: 24 Bu yüzden RAB beni doğruluğuma
Ve gözünde pak olan ellerime göre ödüllendirdi.
Mez.18: 25 Sadık kuluna sadakat gösterir,
Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
Mez.18: 26 Pak olanla pak olur,
Eğriye eğri davranırsın.
Mez.18: 27 Alçakgönüllüleri kurtarır,
Gururluların başını eğersin.
Mez.18: 28 Işığımın kaynağı sensin, ya RAB, Tanrım!
Karanlığımı aydınlatırsın.
Mez.18: 29 Desteğinle akıncılara saldırır,
Seninle surları aşarım, Tanrım.
Mez.18: 30 Tanrı'nın yolu kusursuzdur,
RAB'bin sözü arıdır.
O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
Mez.18: 31 Var mı RAB'den başka tanrı?
Tanrımız'dan başka kaya var mı?
Mez.18: 32 Tanrı beni güçle donatır,
Yolumu kusursuz kılar.
Mez.18: 33 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi,
Doruklarda tutar beni.
Mez.18: 34 Bana savaşmayı öğretti,
Kollarımla tunç* bir yayı gereyim diye.
Mez.18: 35 Bana zafer kalkanını bağışlarsın,
Sağ elin destekler,
Alçakgönüllülüğün yüceltir beni.
Mez.18: 36 Bastığım yerleri genişletirsin,
Burkulmaz bileklerim.
Mez.18: 37 Kovalayıp yetiştim düşmanlarıma,
Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
Mez.18: 38 Ezdim onları, kalkamaz oldular,
Ayaklarımın altına serildiler.
Mez.18: 39 Savaş için beni güçle donattın,
Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
Mez.18: 40 Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın,
Benden nefret edenleri yok ettim.
Mez.18: 41 Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı;
RAB'bi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
Mez.18: 42 Ezdim onları, rüzgarın savurduğu toza döndüler,
Sokak çamuru gibi savurup attım.
Mez.18: 43 Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın,
Ulusların önderi yaptın,
Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
Mez.18: 44 Duyar duymaz sözümü dinlediler,
Yabancılar bana yaltaklandılar.
Mez.18: 45 Yabancıların betleri benizleri attı,
Titreyerek çıktılar kalelerinden.
Mez.18: 46 RAB yaşıyor! Kayam'a övgüler olsun!
Yücelsin kurtarıcım Tanrı!
Mez.18: 47 O'dur öcümü alan,
Halkları bana bağımlı kılan.
Mez.18: 48 Düşmanlarımdan kurtarır,
Başkaldıranlardan üstün kılar beni,
Zorbaların elinden alır.
Mez.18: 49 Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB,
Adını ilahilerle öveceğim.
Mez.18: 50 RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır,
Meshettiği* krala, Davut'a ve soyuna
Sonsuza dek sevgi gösterir.
19. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 19
Mez.19: 1 Gökler Tanrı'nın görkemini açıklamakta,
Gökkubbe ellerinin eserini duyurmakta.
Mez.19: 2 Gün güne söz söyler,
Gece geceye bilgi verir.
Mez.19: 3 Ne söz geçer orada, ne de konuşma,
Sesleri duyulmaz.
Mez.19: 4 Ama sesleri yeryüzünü dolaşır,
Sözleri dünyanın dört bucağına ulaşır.
Güneş için göklerde çadır kurdu Tanrı.
Mez.19: 5 Gerdekten çıkan güveye benzer güneş,
Koşuya çıkacak atlet gibi sevinir.
Mez.19: 6 Göğün bir ucundan çıkar,
Öbür ucuna döner,
Hiçbir şey gizlenmez sıcaklığından.
Mez.19: 7 RAB'bin yasası yetkindir, cana can katar,
RAB'bin buyrukları güvenilirdir,
Saf adama bilgelik verir,
Mez.19: 8 RAB'bin kuralları doğrudur, yüreği sevindirir,
RAB'bin buyrukları arıdır, gözleri aydınlatır.
Mez.19: 9 RAB korkusu paktır, sonsuza dek kalır,
RAB'bin ilkeleri gerçek, tamamen adildir.
Mez.19: 10 Onlara altından, bol miktarda saf altından çok istek
duyulur, Onlar baldan, süzme petek balından tatlıdır.
Mez.19: 11 Uyarırlar kulunu,
Onlara uyanların ödülü büyüktür.
Mez.19: 12 Kim yanlışlarını görebilir?
Bağışla göremediğim kusurlarımı,
Mez.19: 13 Bilerek işlenen günahlardan koru kulunu,
İzin verme bana egemen olmalarına!
O zaman büyük isyandan uzak,
Kusursuz olurum.
Mez.19: 14 Ağzımdan çıkan sözler,
Yüreğimdeki düşünceler,
Kabul görsün senin önünde,
Ya RAB, kayam, kurtarıcım benim*fk*!
D Not 19:14 "Kurtarıcım benim": Kurtarıcı diye çevrilen İbranice
"Goel" sözcüğü "Yakın akraba" anlamına gelir (bkz. Rut 2:20).
20. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 20
Mez.20: 1 Sıkıntılı gününde RAB seni yanıtlasın,
Yakup'un Tanrısı'nın adı seni korusun!
Mez.20: 2 Yardım göndersin sana kutsal yerden,
Siyon'dan destek versin.
Mez.20: 3 Bütün tahıl sunularını* anımsasın,
Yakmalık sunularını* kabul etsin! *
Mez.20: 4 Gönlünce versin sana,
Bütün tasarılarını gerçekleştirsin!
Mez.20: 5 O zaman zaferini sevinç çığlıklarıyla kutlayacağız,
Tanrımız'ın adıyla sancaklarımızı dikeceğiz.
RAB senin bütün dileklerini yerine getirsin.
Mez.20: 6 Şimdi anladım ki, RAB meshettiği* kralı kurtarıyor,
Sağ elinin kurtarıcı gücüyle
Kutsal göklerinden ona yanıt veriyor.
Mez.20: 7 Bazıları savaş arabalarına,
Bazıları atlarına güvenir,
Bizse Tanrımız RAB'be güveniriz.
Mez.20: 8 Onlar çöküyor, düşüyorlar;
Bizse kalkıyor, dimdik duruyoruz.
Mez.20: 9 Ya RAB, kralı kurtar!
Yanıtla bizi sana yakardığımız gün!
21. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 21
Mez.21: 1 Ya RAB, kral seviniyor gösterdiğin güce.
Sevinçten coşuyor verdiğin zaferle!
Mez.21: 2 Gönlünün istediğini verdin,
Ağzından çıkan dileği geri çevirmedin. *
Mez.21: 3 Onu güzel armağanlarla karşıladın,
Başına saf altından taç koydun.
Mez.21: 4 Senden yaşam istedi, verdin ona:
Uzun, sonsuz bir ömür.
Mez.21: 5 Sağladığın zaferle büyük yüceliğe erişti,
Onu görkem ve büyüklükle donattın.
Mez.21: 6 Üzerine sürekli bereket yağdırdın,
Varlığınla onu sevince boğdun.
Mez.21: 7 Çünkü kral RAB'be güvenir,
Yüceler Yücesi'nin sevgisi sayesinde sarsılmaz.
Mez.21: 8 Elin bütün düşmanlarına erişecek,
Sağ elin senden nefret edenlere uzanacak.
Mez.21: 9 Öfkelendiğin an, ya RAB,
Kızgın fırına döndüreceksin onları;
Gazapla yutacak,
Ateşle tüketeceksin.
Mez.21: 10 Yok edeceksin çocuklarını yeryüzünden,
Soylarını insanlar arasından.
Mez.21: 11 Düzenler kursalar sana,
Aldatmaya çalışsalar,
Yine de başarılı olamazlar.
Mez.21: 12 Çünkü sırtlarını döndüreceksin,
Yayını yüzlerine doğru gerince.
Mez.21: 13 Yüceliğini göster, ya RAB, gücünle!
Ezgiler söyleyip ilahilerle öveceğiz kudretini.
22. Mezmur
Müzik şefi için - "Tan Geyiği" makamında -
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 22
Mez.22: 1 Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?
Niçin bana yardım etmekten,
Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
Mez.22: 2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun,
Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
Mez.22: 3 Oysa sen kutsalsın,
İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
Mez.22: 4 Sana güvendiler atalarımız,
Sana dayandılar, onları kurtardın.
Mez.22: 5 Sana yakarıp kurtuldular,
Sana güvendiler, aldanmadılar.
Mez.22: 6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum,
İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
Mez.22: 7 Beni gören herkes alay ediyor,
Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
Mez.22: 8 "Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu,
Madem onu seviyor, yardım etsin!"
Mez.22: 9 Oysa beni ana rahminden çıkaran,
Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
Mez.22: 10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim,
Ana rahminden beri Tanrım sensin.
Mez.22: 11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda,
Yardım edecek kimse yok.
Mez.22: 12 Boğalar kuşatıyor beni,
Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
Mez.22: 13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi
Ağızlarını açıyorlar bana.
Mez.22: 14 Su gibi dökülüyorum,
Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;
Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
Mez.22: 15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,
Dilim damağıma yapışıyor;
Beni ölüm toprağına yatırdın.
Mez.22: 16 Köpekler kuşatıyor beni,
Kötüler sürüsü çevremi sarıyor,
Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
Mez.22: 17 Bütün kemiklerimi sayar oldum,
Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
Mez.22: 18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor,
Elbisem için kura çekiyorlar.
Mez.22: 19 Ama sen, ya RAB, uzak durma;
Ey gücüm benim, yardımıma koş!
Mez.22: 20 Canımı kılıçtan,
Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
Mez.22: 21 Kurtar beni aslanın ağzından,
Yaban öküzlerinin boynuzundan.
Yanıt ver bana!
Mez.22: 22 Adını kardeşlerime duyurayım,
Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
Mez.22: 23 Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun!
Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin!
Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
Mez.22: 24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı,
Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi;
Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
Mez.22: 25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta,
Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
Mez.22: 26 Yoksullar yiyip doyacak,
RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak.
Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
Mez.22: 27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek,
Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
Mez.22: 28 Çünkü egemenlik RAB'bindir,
Ulusları O yönetir.
Mez.22: 29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak
Ve O'nun önünde yere kapanacak,
Toprağa gidenler,
Ölümlerine engel olamayanlar,
Eğilecekler O'nun önünde.
Mez.22: 30 Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek,
Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
Mez.22: 31 O'nun kurtarışını,
"Rab yaptı bunları" diyerek,
Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
23. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 23
Mez.23: 1 RAB çobanımdır,
Eksiğim olmaz.
Mez.23: 2 Beni yemyeşil çayırlarda yatırır,
Sakin suların kıyısına götürür.
Mez.23: 3 İçimi tazeler,
Adı uğruna bana doğru yollarda öncülük eder.
Mez.23: 4 Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile,
Kötülükten korkmam.
Çünkü sen benimlesin.
Çomağın, değneğin güven verir bana.
Mez.23: 5 Düşmanlarımın önünde bana sofra kurarsın,
Başıma yağ sürersin,
Kâsem taşıyor.
Mez.23: 6 Ömrüm boyunca yalnız iyilik ve sevgi izleyecek beni,
Hep RAB'bin evinde oturacağım.
24. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 24
Mez.24: 1 RAB'bindir yeryüzü ve içindeki her şey,
Dünya ve üzerinde yaşayanlar;
Mez.24: 2 Çünkü O'dur denizler üzerinde onu kuran,
Sular üzerinde durduran.
Mez.24: 3 RAB'bin dağına kim çıkabilir,
Kutsal yerinde kim durabilir?
Mez.24: 4 Elleri pak, yüreği temiz olan,
Gönlünü putlara kaptırmayan,
Yalan yere ant içmeyen.
Mez.24: 5 RAB kutsar böylesini,
Kurtarıcısı Tanrı aklar.
Mez.24: 6 O'na yönelenler,
Yakup'un Tanrısı'nın yüzünü arayanlar
İşte böyledir. *
Mez.24: 7 Kaldırın başınızı, ey kapılar!
Açılın, ey eski kapılar!
Yüce Kral girsin içeri!
Mez.24: 8 Kimdir bu Yüce Kral?
O RAB'dir, güçlü ve yiğit,
Savaşta yiğit olan RAB.
Mez.24: 9 Kaldırın başınızı, ey kapılar!
Açılın, ey eski kapılar!
Yüce Kral girsin içeri!
Mez.24: 10 Kimdir bu Yüce Kral?
Her Şeye Egemen
RAB'dir bu Yüce Kral!
25. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 25
Mez.25: 1 Ya RAB, bütün varlığımla sana yaklaşıyorum,
Mez.25: 2 Ey Tanrım, sana güveniyorum, utandırma beni,
Düşmanlarım zafer kahkahası atmasın!
Mez.25: 3 Sana umut bağlayan hiç kimse utanca düşmez;
Nedensiz hainlik edenler utanır.
Mez.25: 4 Ya RAB, yollarını bana öğret,
Yönlerini bildir.
Mez.25: 5 Bana gerçek yolunda öncülük et, eğit beni;
Çünkü beni kurtaran Tanrı sensin.
Bütün gün umudum sende.
Mez.25: 6 Ya RAB, sevecenliğini ve sevgini anımsa;
Çünkü onlar öncesizlikten beri aynıdır.
Mez.25: 7 Gençlik günahlarımı, isyanlarımı anımsama,
Sevgine göre anımsa beni,
Çünkü sen iyisin, ya RAB.
Mez.25: 8 RAB iyi ve doğrudur,
Onun için günahkârlara yol gösterir.
Mez.25: 9 Alçakgönüllülere adalet yolunda öncülük eder,
Kendi yolunu öğretir onlara.
Mez.25: 10 RAB'bin bütün yolları sevgi ve sadakate dayanır
Antlaşmasındaki buyruklara uyanlar için.
Mez.25: 11 Ya RAB, adın uğruna
Suçumu bağışla, çünkü suçum büyük.
Mez.25: 12 Kim RAB'den korkarsa,
RAB ona seçeceği yolu gösterir.
Mez.25: 13 Gönenç içinde yaşayacak o insan,
Soyu ülkeyi sahiplenecek.
Mez.25: 14 RAB kendisinden korkanlarla paylaşır sırrını,
Onlara açıklar antlaşmasını.
Mez.25: 15 Gözlerim hep RAB'dedir,
Çünkü ayaklarımı ağdan O çıkarır.
Mez.25: 16 Halime bak, lütfet bana;
Çünkü garip ve mazlumum.
Mez.25: 17 Yüreğimdeki sıkıntılar artıyor,
Kurtar beni dertlerimden!
Mez.25: 18 Üzüntüme, acılarıma bak,
Bütün günahlarımı bağışla!
Mez.25: 19 Düşmanlarıma bak, ne kadar çoğaldılar,
Nasıl da benden nefret ediyorlar!
Mez.25: 20 Canımı koru, kurtar beni!
Hayal kırıklığına uğratma, çünkü sana sığınıyorum!
Mez.25: 21 Dürüstlük, doğruluk korusun beni,
Çünkü umudum sendedir.
Mez.25: 22 Ey Tanrı, kurtar İsrail'i
Bütün sıkıntılarından!
26. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 26
Mez.26: 1 Beni haklı çıkar, ya RAB,
Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm;
Sarsılmadan RAB'be güvendim.
Mez.26: 2 Dene beni, ya RAB, sına;
Duygularımı, düşüncelerimi yokla.
Mez.26: 3 Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor,
Senin gerçeğini yaşıyorum ben.
Mez.26: 4 Yalancılarla oturmam,
İkiyüzlülerin suyuna gitmem.
Mez.26: 5 Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim,
Fesatçıların arasına girmem.
Mez.26: 6 Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar,
Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,
Mez.26: 7 Yüksek sesle şükranımı duyurmak
Ve bütün harikalarını anlatmak için.
Mez.26: 8 Severim, ya RAB, yaşadığın evi,
Görkeminin bulunduğu yeri.
Mez.26: 9 Günahkârların,
Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.
Mez.26: 10 Onların elleri kötülük aletidir,
Sağ elleri rüşvet doludur.
Mez.26: 11 Ama ben dürüst yaşarım,
Kurtar beni, lütfet bana!
Mez.26: 12 Ayağım emin yerde duruyor.
Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.
27. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 27
Mez.27: 1 RAB benim ışığım, kurtuluşumdur,
Kimseden korkmam.
RAB yaşamımın kalesidir,
Kimseden yılmam.
Mez.27: 2 Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler,
Beni yutmak için üzerime gelirken
Tökezleyip düşerler.
Mez.27: 3 Karşımda bir ordu konaklasa,
Kılım kıpırdamaz,
Bana karşı savaş açılsa,
Yine güvenimi yitirmem.
Mez.27: 4 RAB'den tek dileğim, tek isteğim şu:
RAB'bin güzelliğini seyretmek,
Tapınağında O'na hayran olmak için
Ömrümün bütün günlerini O'nun evinde geçirmek.
Mez.27: 5 Çünkü O kötü günde beni çardağında gizleyecek,
Çadırının emin yerinde saklayacak,
Yüksek bir kaya üzerine çıkaracak beni.
Mez.27: 6 O zaman çevremi saran düşmanlarıma karşı
Başım yukarı kalkacak,
Sevinçle haykırarak kurbanlar sunacağım O'nun çadırında,
O'nu ezgilerle, ilahilerle öveceğim.
Mez.27: 7 Sana yakarıyorum, ya RAB, kulak ver sesime,
Lütfet, yanıtla beni!
Mez.27: 8 Ya RAB, içimden bir ses duydum:
"Yüzümü ara!" dedin,
İşte yüzünü arıyorum.
Mez.27: 9 Yüzünü benden gizleme,
Kulunu öfkeyle geri çevirme!
Bana hep yardımcı oldun;
Bırakma, terk etme beni,
Ey beni kurtaran Tanrı!
Mez.27: 10 Annemle babam beni terk etseler bile,
RAB beni kabul eder.
Mez.27: 11 Ya RAB, yolunu öğret bana,
Düşmanlarıma karşı
Düz yolda bana öncülük et.
Mez.27: 12 Beni hasımlarımın keyfine bırakma,
Çünkü yalancı tanıklar dikiliyor karşıma,
Ağızları şiddet saçıyor.
Mez.27: 13 Yaşam diyarında
RAB'bin iyiliğini göreceğimden kuşkum yok.
Mez.27: 14 Umudunu RAB'be bağla,
Güçlü ve yürekli ol;
Umudunu RAB'be bağla!
28. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 28
Mez.28: 1 Ya RAB, sana yakarıyorum,
Kayam benim, kulak tıkama sesime;
Çünkü sen sessiz kalırsan,
Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
Mez.28: 2 Seni yardıma çağırdığımda,
Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda,
Kulak ver yalvarışlarıma.
Mez.28: 3 Beni kötülerle, haksızlık yapanlarla
Aynı kefeye koyup cezalandırma.
Onlar komşularıyla dostça konuşur,
Ama yüreklerinde kötülük beslerler.
Mez.28: 4 Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla;
Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.
Mez.28: 5 Onlar RAB'bin yaptıklarına,
Ellerinin eserine önem vermezler;
Bu yüzden RAB onları yıkacak,
Bir daha ayağa kaldırmayacak.
Mez.28: 6 RAB'be övgüler olsun!
Çünkü yalvarışımı duydu.
Mez.28: 7 RAB benim gücüm, kalkanımdır,
O'na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum.
Yüreğim coşuyor,
Ezgilerimle O'na şükrediyorum.
Mez.28: 8 RAB halkının gücüdür,
Meshettiği* kralın zafer kalesidir.
Mez.28: 9 Halkını kurtar, kendi halkını kutsa;
Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!
29. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 29
Mez.29: 1 Ey ilahi varlıklar, RAB'bi övün,
RAB'bin gücünü, yüceliğini övün,
Mez.29: 2 RAB'bin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Kutsal giysiler içinde RAB'be tapının!
Mez.29: 3 RAB'bin sesi sulara hükmediyor,
Yüce Tanrı gürlüyor,
RAB engin sulara hükmediyor.
Mez.29: 4 RAB'bin sesi güçlüdür,
RAB'bin sesi görkemlidir.
Mez.29: 5 RAB'bin sesi sedir ağaçlarını kırar,
Lübnan sedirlerini parçalar.
Mez.29: 6 Lübnan'ı buzağı gibi,
Siryon Dağı'nı yabanıl öküz yavrusu gibi sıçratır.
Mez.29: 7 RAB'bin sesi şimşek gibi çakar,
Mez.29: 8 RAB'bin sesi çölü titretir,
RAB Kadeş Çölü'nü sarsar.
Mez.29: 9 RAB'bin sesi geyikleri doğurtur*fl*,
Ormanları çıplak bırakır.
O'nun tapınağında herkes "Yücesin!" diye haykırır.
D Not 29:9 "Geyikleri doğurtur" ya da "Yabanıl fıstık ağaçlarını eğer".
Mez.29: 10 RAB tufan üstünde taht kurdu,
O sonsuza dek kral kalacak.
Mez.29: 11 RAB halkına güç verir,
Halkını esenlikle kutsar!
30. Mezmur
Tapınak adanırken söylenen bir ilahi -
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 30
Mez.30: 1 Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB,
Çünkü beni kurtardın,
Düşmanlarımı bana güldürmedin.
Mez.30: 2 Ya RAB Tanrım,
Sana yakardım, bana şifa verdin.
Mez.30: 3 Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın,
Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.
Mez.30: 4 Ey RAB'bin sadık kulları, O'nu ilahilerle övün,
Kutsallığını anarak O'na şükredin.
Mez.30: 5 Çünkü öfkesi bir an sürer,
Lütfu ise bir ömür;
Gözyaşlarınız belki bir gece akar,
Ama sabahla sevinç doğar.
Mez.30: 6 Huzur duyunca dedim ki,
"Asla sarsılmayacağım!"
Mez.30: 7 Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi
Sarsılmaz kıldın;
Ama sen yüzünü gizleyince,
Dehşete düştüm.
Mez.30: 8 Ya RAB, sana sesleniyorum,
Rab'be yalvarıyorum:
Mez.30: 9 "Ne yararı olur senin için dökülen kanımın,
Ölüm çukuruna inersem?
Toprak sana övgüler sunar mı,
Senin sadakatini ilan eder mi?
Mez.30: 10 Dinle, ya RAB, acı bana;
Yardımcım ol, ya RAB!"
Mez.30: 11 Yasımı şenliğe döndürdün,
Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.
Mez.30: 12 Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın!
Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.
31. Mezmur
(Mez.71:1-3)
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 31
Mez.31: 1 Ya RAB, sana sığınıyorum.
Utandırma beni hiçbir zaman!
Adaletinle kurtar beni!
Mez.31: 2 Kulak ver bana,
Çabuk yetiş, kurtar beni;
Bir kaya ol bana sığınmam için,
Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
Mez.31: 3 Madem kayam ve kalem sensin,
Öncülük et, yol göster bana
Kendi adın uğruna.
Mez.31: 4 Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni,
Çünkü sığınağım sensin.
Mez.31: 5 Ruhumu ellerine bırakıyorum,
Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.
Mez.31: 6 Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim,
RAB'be güvenirim ben.
Mez.31: 7 Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım,
Çünkü düşkün halimi görüyor,
Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,
Mez.31: 8 Beni düşman eline düşürmedin,
Bastığım yerleri genişlettin.
Mez.31: 9 Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,
Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
Mez.31: 10 Ömrüm acıyla,
Yıllarım iniltiyle tükeniyor,
Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,
Kemiklerim eriyor.
Mez.31: 11 Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,
Özellikle komşularıma.
Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;
Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
Mez.31: 12 Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,
Kırılmış bir çömleğe döndüm.
Mez.31: 13 Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum,
Her yer dehşet içinde,
Bana karşı anlaştılar,
Canımı almak için düzen kurdular.
Mez.31: 14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,
"Tanrım sensin!" diyorum.
Mez.31: 15 Hayatım senin elinde,
Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,
Ardıma düşenlerden.
Mez.31: 16 Yüzün kulunu aydınlatsın,
Sevgi göster, kurtar beni!
Mez.31: 17 Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum;
Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.
Mez.31: 18 Sussun o yalancı dudaklar;
Doğru insana karşı
Gururla, tepeden bakarak,
Küçümseyerek konuşan dudaklar.
Mez.31: 19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,
Onu senden korkanlar için saklarsın,
Herkesin gözü önünde,
Sana sığınanlara iyi davranırsın.
Mez.31: 20 İnsanların düzenlerine karşı,
Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;
Saldırgan dillere karşı
Onları çardağında gizlersin.
Mez.31: 21 RAB'be övgüler olsun,
Kuşatılmış bir kentte
Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.
Mez.31: 22 Telaş içinde demiştim ki,
"Huzurundan atıldım!"
Ama yardıma çağırınca seni,
Yalvarışımı işittin.
Mez.31: 23 RAB'bi sevin, ey O'nun sadık kulları!
RAB kendisine bağlı olanları korur,
Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.
Mez.31: 24 Ey RAB'be umut bağlayanlar,
Güçlü ve yürekli olun!
32. Mezmur
Davut'un mezmuru - Maskil*fm*
BÖLÜM 32
Mez.32: 1 Ne mutlu isyanı bağışlanan,
Günahı örtülen insana!
D Not "Maskil": Anlamı tam olarak bilinmeyen bir müzik veya
edebiyat terimi. "Didaktik şiir" anlamına gelebilir.
Mez.32: 2 Suçu RAB tarafından sayılmayan,
Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!
Mez.32: 3 Sustuğum sürece
Kemiklerim eridi,
Gün boyu inlemekten.
Mez.32: 4 Çünkü gece gündüz
Elin üzerimde ağırlaştı.
Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. *
Mez.32: 5 Günahımı açıkladım sana,
Suçumu gizlemedim.
"RAB'be isyanımı itiraf edeceğim" deyince,
Günahımı, suçumu bağışladın.
Mez.32: 6 Bu nedenle her sadık kulun
Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.
Engin sular taşsa bile ona erişemez.
Mez.32: 7 Sığınağım sensin,
Beni sıkıntıdan korur,
Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın.
Mez.32: 8 Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,
Öğüt vereceğim sana,
Gözüm sendedir.
Mez.32: 9 At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;
Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,
Yoksa sana yaklaşmazlar.
Mez.32: 10 Kötülerin acısı çoktur,
Ama RAB'be güvenenleri O'nun sevgisi kuşatır.
Mez.32: 11 Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;
Ey yüreği temiz olanlar,
Hepiniz sevinç çığlıkları atın!
33. Mezmur
BÖLÜM 33
Mez.33: 1 Ey doğru insanlar, RAB'be sevinçle haykırın!
Dürüstlere O'nu övmek yaraşır.
Mez.33: 2 Lir çalarak RAB'be şükredin,
On telli çenk eşliğinde O'nu ilahilerle övün.
Mez.33: 3 O'na yeni bir ezgi söyleyin,
Sevinç çığlıklarıyla sazınızı konuşturun.
Mez.33: 4 Çünkü RAB'bin sözü doğrudur,
Her işi sadakatle yapar.
Mez.33: 5 Doğruluğu, adaleti sever,
RAB'bin sevgisi yeryüzünü doldurur.
Mez.33: 6 Gökler RAB'bin sözüyle,
Gök cisimleri ağzından çıkan solukla yaratıldı.
Mez.33: 7 Deniz sularını bir araya toplar,
Engin suları ambarlara depolar.
Mez.33: 8 Bütün yeryüzü RAB'den korksun,
Dünyada yaşayan herkes O'na saygı duysun.
Mez.33: 9 Çünkü O söyleyince, her şey var oldu;
O buyurunca, her şey belirdi.
Mez.33: 10 RAB ulusların planlarını bozar,
Halkların tasarılarını boşa çıkarır.
Mez.33: 11 Ama RAB'bin planları sonsuza dek sürer,
Yüreğindeki tasarılar kuşaklar boyunca değişmez.
Mez.33: 12 Ne mutlu Tanrısı RAB olan ulusa,
Kendisi için seçtiği halka!
Mez.33: 13 RAB göklerden bakar,
Bütün insanları görür.
Mez.33: 14 Oturduğu yerden,
Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler.
Mez.33: 15 Herkesin yüreğini yaratan,
Yaptıkları her şeyi tartan O'dur.
Mez.33: 16 Ne büyük ordularıyla zafer kazanan kral var,
Ne de büyük gücüyle kurtulan yiğit.
Mez.33: 17 Zafer için at boş bir umuttur,
Büyük gücüne karşın kimseyi kurtaramaz.
Mez.33: 18 Ama RAB'bin gözü kendisinden korkanların,
Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;
Mez.33: 19 Böylece onları ölümden kurtarır,
Kıtlıkta yaşamalarını sağlar.
Mez.33: 20 Umudumuz RAB'dedir,
Yardımcımız, kalkanımız O'dur.
Mez.33: 21 O'nda sevinç bulur yüreğimiz,
Çünkü O'nun kutsal adına güveniriz.
Mez.33: 22 Madem umudumuz sende,
Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!
34. Mezmur
Davut'un mezmuru
Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman
BÖLÜM 34
Mez.34: 1 Her zaman RAB'be övgüler sunacağım,
Övgüsü dilimden düşmeyecek.
Mez.34: 2 RAB'le övünürüm,
Mazlumlar işitip sevinsin!
Mez.34: 3 Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun,
Adını birlikte yüceltelim.
Mez.34: 4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana,
Bütün korkularımdan kurtardı beni.
Mez.34: 5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar,
Yüzleri utançtan kızarmaz.
Mez.34: 6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu,
Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
Mez.34: 7 RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar,
Kurtarır onları.
Mez.34: 8 Tadın da görün, RAB ne iyidir,
Ne mutlu O'na sığınan adama!
Mez.34: 9 RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları,
Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.
Mez.34: 10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur;
Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
Mez.34: 11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni:
Size RAB korkusunu öğreteyim.
Mez.34: 12 Kim yaşamdan zevk almak,
İyi günler görmek istiyorsa,
Mez.34: 13 Dilini kötülükten,
Dudaklarını yalandan uzak tutsun.
Mez.34: 14 Kötülükten sakının, iyilik yapın;
Esenliği amaçlayın, ardınca gidin.
Mez.34: 15 RAB'bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir,
Kulakları onların yakarışına açıktır.
Mez.34: 16 RAB kötülük yapanlara karşıdır,
Onların anısını yeryüzünden siler.
Mez.34: 17 Doğrular yakarır, RAB duyar;
Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
Mez.34: 18 RAB gönlü kırıklara yakındır,
Ruhu ezginleri kurtarır.
Mez.34: 19 Doğrunun dertleri çoktur,
Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
Mez.34: 20 Bütün kemiklerini korur,
Hiçbiri kırılmaz.
Mez.34: 21 Kötü insanın sonu kötülükle biter,
Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
Mez.34: 22 RAB kullarını kurtarır,
O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.
35. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 35
:
Mez.35: 1 Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş,
Benimle savaşanlarla sen savaş!
Mez.35: 2 Al küçük kalkanla büyük kalkanı,
Yardımıma koş!
Mez.35: 3 Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara,
"Seni ben kurtarırım" de bana!
Mez.35: 4 Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!
Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
Mez.35: 5 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,
RAB'bin meleği artlarına düşsün!
Mez.35: 6 Karanlık ve kaygan olsun yolları,
RAB'bin meleği kovalasın onları!
Mez.35: 7 Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,
Nedensiz çukur kazdılar,
Mez.35: 8 Başlarına habersiz felaket gelsin,
Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,
Felakete uğrasınlar.
Mez.35: 9 O zaman RAB'de sevinç bulacağım,
Beni kurtardığı için coşacağım.
Mez.35: 10 Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:
"Senin gibisi var mı, ya RAB,
Mazlumu zorbanın elinden,
Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?"
Mez.35: 11 Kötü niyetli tanıklar türüyor,
Bilmediğim konuları soruyorlar.
Mez.35: 12 İyiliğime karşı kötülük ediyor,
Yalnızlığa itiyorlar beni.
Mez.35: 13-14 Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,
Oruç* tutup alçakgönüllü olurdum.
Duam yanıtsız kalınca,
Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.
Kederden belim bükülürdü,
Annesi için yas tutan biri gibi.
Mez.35: 15 Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler,
Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar,
Durmadan didiklediler beni.
Mez.35: 16 Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi,
Diş gıcırdattılar bana.
Mez.35: 17 Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab?
Kurtar canımı bunların saldırısından,
Hayatımı bu genç aslanlardan!
Mez.35: 18 Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım,
Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.
Mez.35: 19 Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,
Göz kırpmasınlar birbirlerine
Nedensiz benden nefret edenler.
Mez.35: 20 Çünkü barış sözünü etmez onlar,
Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
Mez.35: 21 Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar:
"Oh! Oh!" diyorlar, "İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!"
Mez.35: 22 Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,
Ya Rab, benden uzak durma!
Mez.35: 23 Uyan, kalk savun beni,
Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rab'bim!
Mez.35: 24 Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!
Gülmesinler halime!
Mez.35: 25 Demesinler içlerinden:
"Oh! İşte buydu dileğimiz!",
Konuşmasınlar ardımdan:
"Yedik başını!" diye.
Mez.35: 26 Utansın kötü halime sevinenler,
Kızarsın yüzleri hepsinin;
Gururla karşıma dikilenler
Utanca, rezalete bürünsün.
Mez.35: 27 Benim haklı çıkmamı isteyenler,
Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;
Şöyle desinler sürekli:
"Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!"
Mez.35: 28 O zaman gün boyu adaletin,
Övgülerin dilimden düşmeyecek.
36. Mezmur
Müzik şefi için - RAB'bin kulu Davut'un mezmuru
BÖLÜM 36
Mez.36: 1 Günah fısıldar kötü insana,
Yüreğinin dibinden:
Tanrı korkusu yoktur onda.
Mez.36: 2 Kendini öyle beğenmiş ki,
Suçunu görmez, ondan tiksinmez.
Mez.36: 3 Ağzından kötülük ve yalan akar,
Akıllanmaktan, iyilik yapmaktan vazgeçmiş.
Mez.36: 4 Yatağında bile fesat düşünür,
Olumsuz yolda direnir, reddetmez kötülüğü.
Mez.36: 5 Ya RAB, sevgin göklere,
Sadakatin gökyüzüne erişir.
Mez.36: 6 Doğruluğun ulu dağlara benzer,
Adaletin uçsuz bucaksız enginlere.
İnsanı da, hayvanı da koruyan sensin, ya RAB.
Mez.36: 7 Sevgin ne değerli, ey Tanrı!
Kanatlarının gölgesine sığınır insanoğlu.
Mez.36: 8 Evindeki bolluğa doyarlar,
Zevklerinin ırmağından içirirsin onlara.
Mez.36: 9 Çünkü yaşam kaynağı sensin,
Senin ışığınla aydınlanırız.
Mez.36: 10 Sürekli göster
Seni tanıyanlara sevgini,
Yüreği temiz olanlara doğruluğunu.
Mez.36: 11 Gururlunun ayağı bana varmasın,
Kötülerin eli beni kovmasın.
Mez.36: 12 Kötülük yapanlar oracıkta düştüler,
Yıkıldılar, kalkamazlar artık.
37. Mezmur
Davut'un mezmuru
BÖLÜM 37
Mez.37: 1 Kötülük edenlere kızıp üzülme,
Suç işleyenlere özenme!
Mez.37: 2 Çünkü onlar ot gibi hemen solacak,
Yeşil bitki gibi kuruyup gidecek.
Mez.37: 3 Sen RAB'be güven, iyilik yap,
Ülkede otur, sadakatle çalış.
Mez.37: 4 RAB'den zevk al,
O senin içindeki istekleri yerine getirecektir.
Mez.37: 5 Her şeyi RAB'be bırak,
O'na güven, O gerekeni yapar.
Mez.37: 6 O senin doğruluğunu ışık gibi,
Hakkını öğle güneşi gibi
Aydınlığa çıkarır.
Mez.37: 7 RAB'bin önünde sakin dur, sabırla bekle;
Kızıp üzülme işi yolunda olanlara,
Kötü amaçlarına kavuşanlara.
Mez.37: 8 Kızmaktan kaçın, bırak öfkeyi,
Üzülme, yalnız kötülüğe sürükler bu seni.
Mez.37: 9 Çünkü kötülerin kökü kazınacak,
Ama RAB'be umut bağlayanlar ülkeyi miras alacak.
Mez.37: 10 Yakında kötünün sonu gelecek,
Yerini arasan da bulunmayacak.
Mez.37: 11 Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak,
Derin bir huzurun zevkini tadacak.
Mez.37: 12 Kötü insan doğru insana düzen kurar,
Diş gıcırdatır.
Mez.37: 13 Ama Rab kötüye güler,
Çünkü bilir onun sonunun geldiğini.
Mez.37: 14 Kılıç çekti kötüler, yaylarını gerdi,
Mazlumu, yoksulu yıkmak,
Doğru yolda olanları öldürmek için.
Mez.37: 15 Ama kılıçları kendi yüreklerine saplanacak,
Yayları kırılacak.
Mez.37: 16 Doğrunun azıcık varlığı,
Pek çok kötünün servetinden iyidir.
Mez.37: 17 Çünkü kötülerin gücü kırılacak,
Ama doğrulara RAB destek olacak.
Mez.37: 18 RAB yetkinlerin her gününü gözetir,
Onların mirası sonsuza dek sürecek.
Mez.37: 19 Kötü günde utanmayacaklar,
Kıtlıkta karınları doyacak.
Mez.37: 20 Ama kötüler yıkıma uğrayacak;
RAB'bin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecek,
Duman gibi dağılıp yok olacak.
Mez.37: 21 Kötüler ödünç alır, geri vermez;
Doğrularsa cömertçe verir.
Mez.37: 22 RAB'bin kutsadığı insanlar ülkeyi miras alacak,
Lanetlediği insanların kökü kazınacak.
Mez.37: 23 RAB insana sağlam adım attırır,
İnsanın yolundan hoşnut olursa.
Mez.37: 24 Düşse bile yıkılmaz insan,
Çünkü elinden tutan RAB'dir.
Mez.37: 25 Gençtim, ömrüm tükendi,
Ama hiç görmedim doğru insanın terk edildiğini,
Soyunun ekmek dilendiğini.
Mez.37: 26 O hep cömertçe ödünç verir,
Soyu kutsanır.
Mez.37: 27 Kötülükten kaç, iyilik yap;
Sonsuz yaşama kavuşursun.
Mez.37: 28 Çünkü RAB doğruyu sever,
Sadık kullarını terk etmez.
Onlar sonsuza dek korunacak,
Kötülerinse kökü kazınacak.
Mez.37: 29 Doğrular ülkeyi miras alacak,
Orada sonsuza dek yaşayacak.
Mez.37: 30 Doğrunun ağzından bilgelik akar,
Dilinden adalet damlar.
Mez.37: 31 Tanrısı'nın yasası yüreğindedir,
Ayakları kaymaz.
Mez.37: 32 Kötü, doğruya pusu kurar,
Onu öldürmeye çalışır.
Mez.37: 33 Ama RAB onu kötünün eline düşürmez,
Yargılanırken mahkûm etmez.
Mez.37: 34 RAB'be umut bağla, O'nun yolunu tut,
Ülkeyi miras almak üzere seni yükseltecektir.
Kötülerin kökünün kazındığını göreceksin.
Mez.37: 35 Kötü ve acımasız adamı gördüm,
İlk dikildiği toprakta yeşeren ağaç gibi
Dal budak salıyordu;
Mez.37: 36 Geçip gitti, yok oldu,
Aradım, bulunmaz oldu.
Mez.37: 37 Yetkin adamı gözle, doğru adama bak,
Çünkü yarınlar barışseverindir.
Mez.37: 38 Ama başkaldıranların hepsi yok olacak,
Kötülerin kökü kazınacak.
Mez.37: 39 Doğruların kurtuluşu RAB'den gelir,
Sıkıntılı günde onlara kale olur.
Mez.37: 40 RAB onlara yardım eder, kurtarır onları,
Kötülerin elinden alıp özgür kılar,
Çünkü kendisine sığınırlar.
38. Mezmur
Anma sunusu için Davut'un mezmuru
BÖLÜM 38
Mez.38: 1 Ya RAB, öfkelenip azarlama beni,
Gazapla yola getirme!
Mez.38: 2 Okların içime saplandı,
Elin üzerime indi.
Mez.38: 3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu,
Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
Mez.38: 4 Çünkü suçlarım başımdan aştı,
Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
Mez.38: 5 Akılsızlığım yüzünden
Yaralarım iğrenç, irinli.
Mez.38: 6 Eğildim, iki büklüm oldum,
Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Mez.38: 7 Çünkü belim ateş içinde,
Sağlığım bozuk.
Mez.38: 8 Tükendim, ezildim alabildiğine,
İnliyorum yüreğimin acısından.
Mez.38: 9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin,
İniltilerim senden gizli değil.
Mez.38: 10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor,
Gözlerimin feri bile söndü.
Mez.38: 11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden,
Yakınlarım uzak duruyor benden.
Mez.38: 12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor,
Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor,
Gün boyu hileler düşünüyorlar.
Mez.38: 13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum,
Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
Mez.38: 14 Duymaz,
Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
Mez.38: 15 Umudum sende, ya RAB,
Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
Mez.38: 16 Çünkü dua ediyorum: "Halime sevinmesinler,
Ayağım kayınca böbürlenmesinler!"
Mez.38: 17 Düşmek üzereyim,
Acım hep içimde.
Mez.38: 18 Suçumu itiraf ediyorum,
Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
Mez.38: 19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç,
Yok yere benden nefret edenler çok.
Mez.38: 20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar,
İyiliğin peşinde olduğum için.
Mez.38: 21 Beni terk etme, ya RAB!
Ey Tanrım, benden uzak durma!
Mez.38: 22 Yardımıma koş,
Ya Rab, kurtuluşum benim!
39. Mezmur
Müzik Şefi Yedutun için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 39
Mez.39: 1 Karar verdim: "Adımlarıma dikkat edeceğim,
Dilimi günahtan sakınacağım;
Karşımda kötü biri oldukça,
Ağzıma gem vuracağım."
Mez.39: 2 Dilimi tutup sustum,
Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile.
Acım alevlendi,
Mez.39: 3 Yüreğim tutuştu içimde,
Ateş aldı derin derin düşünürken,
Şu sözler döküldü dilimden:
Mez.39: 4 "Bildir bana, ya RAB, sonumu,
Sayılı günlerimi;
Bileyim ömrümün ne kadar kısa olduğunu!
Mez.39: 5 Yalnız bir karış ömür verdin bana,
Hiç kalır hayatım senin önünde.
Her insan bir soluktur sadece,
En güçlü çağında bile. *
Mez.39: 6 "Bir gölge gibi dolaşır insan,
Boş yere çırpınır,
Mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.
Mez.39: 7 "Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab?
Umudum sende.
Mez.39: 8 Kurtar beni bütün isyanlarımdan,
Aptalların hakaretine izin verme.
Mez.39: 9 Sustum, açmayacağım ağzımı;
Çünkü sensin bunu yapan.
Mez.39: 10 Uzaklaştır üzerimden yumruklarını,
Tokadının altında mahvoldum.
Mez.39: 11 Sen insanı suçundan ötürü
Azarlayarak yola getirirsin,
Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri.
Her insan bir soluktur sadece.
Mez.39: 12 "Duamı işit, ya RAB,
Kulak ver yakarışıma,
Gözyaşlarıma kayıtsız kalma!
Çünkü ben bir garibim senin yanında,
Bir yabancı, atalarım gibi.
Mez.39: 13 Uzaklaştır üzerimden bakışlarını,
Göçüp yok olmadan mutlu olayım!"
40. Mezmur
(Mez.70:1-5)
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 40
Mez.40: 1 RAB'bi sabırla bekledim;
Bana yönelip yakarışımı duydu.
Mez.40: 2 Ölüm çukurundan,
Balçıktan çıkardı beni,
Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu,
Kaymayayım diye.
Mez.40: 3 Ağzıma yeni bir ezgi,
Tanrımız'a bir övgü ilahisi koydu.
Çokları görüp korkacak
Ve RAB'be güvenecekler.
Mez.40: 4 Ne mutlu RAB'be güvenen insana,
Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
Mez.40: 5 Ya RAB, Tanrım,
Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için;
Sana eş koşulmaz!
Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını,
Saymakla bitmez.
Mez.40: 6 Kurbandan, sunudan hoşnut olmadın,
Ama kulaklarımı açtın.
Yakmalık sunu*, günah sunusu* da istemedin.
Mez.40: 7-8 O zaman şöyle dedim: "İşte geldim;
Kutsal Yazı tomarında benim için yazılmıştır.
Ey Tanrım, senin isteğini yapmaktan zevk alırım ben,
Yasan yüreğimin derinliğindedir."
Mez.40: 9 Büyük toplantıda müjdelerim senin zaferini,
Sözümü esirgemem,
Ya RAB, bildiğin gibi!
Mez.40: 10 Zaferini içimde gizlemem,
Bağlılığını ve kurtarışını duyururum,
Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
Mez.40: 11 Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden!
Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
Mez.40: 12 Sayısız belalar çevremi sardı,
Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;
Başımdaki saçlardan daha çoklar,
Çaresiz kaldım.
Mez.40: 13 Ne olur, ya RAB, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
Mez.40: 14 Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
Mez.40: 15 Bana, "Oh! Oh!" çekenler
Dehşete düşsün utançlarından!
Mez.40: 16 Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
"RAB yücedir!" desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
Mez.40: 17 Bense mazlum ve yoksulum,
Düşün beni, ya Rab.
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ey Tanrım!
41. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 41
Mez.41: 1 Ne mutlu yoksulu düşünene!
RAB kurtarır onu kötü günde.
Mez.41: 2 Korur RAB, yaşatır onu,
Ülkede mutlu kılar,
Terk etmez düşmanlarının eline.
Mez.41: 3 Destek olur RAB ona
Yatağa düşünce;
Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu.
Mez.41: 4 "Acı bana, ya RAB!" dedim,
"Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!"
Mez.41: 5 Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan:
"Ne zaman ölecek adı batası?" diyorlar.
Mez.41: 6 Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor,
Fesat topluyor içinde,
Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor.
Mez.41: 7 Benden nefret edenlerin hepsi
Fısıldaşıyor aralarında bana karşı,
Zararımı düşünüyorlar,
Mez.41: 8 "Başına öyle kötü bir şey geldi ki" diyorlar,
"Yatağından kalkamaz artık."
Mez.41: 9 Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile
İhanet etti bana.
Mez.41: 10 Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni.
Bunların hakkından geleyim.
Mez.41: 11 Düşmanım zafer çığlığı atmazsa,
O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını.
Mez.41: 12 Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur,
Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın.
Mez.41: 13 Öncesizlikten sonsuza dek,
Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be!
Amin! Amin!
2.KİTAP
42. Mezmur*fn*
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın Maskili
BÖLÜM 42
Mez.42: 1 Geyik akarsuları nasıl özlerse,
Canım da seni öyle özler, ey Tanrı!
D Not Birçok İbranice elyazmasında 42. ve 43. Mezmur birleşik yazılır.
Mez.42: 2 Canım Tanrı'ya, yaşayan Tanrı'ya susadı;
Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı'nın yüzünü?
Mez.42: 3 Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,
Gün boyu, "Nerede senin Tanrın?" dedikleri için.
Mez.42: 4 Anımsayınca içim içimi yiyor,
Nasıl toplulukla birlikte yürür,
Tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim,
Sevinç ve şükran sesleri arasında,
Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
Mez.42: 5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
Mez.42: 6-7 Gönlüm üzgün,
Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.
Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında
Çağlayanların gümbürdeyince,
Enginler birbirine sesleniyor,
Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
Mez.42: 8 Gündüz RAB sevgisini gösterir,
Gece ilahi söyler, dua ederim
Yaşamımın Tanrısı'na.
Mez.42: 9 Kayam olan Tanrım'a diyorum ki,
"Neden beni unuttun?
Niçin düşmanlarımın baskısı altında
Yaslı gezeyim?"
Mez.42: 10 Gün boyu hasımlarım: "Nerede senin Tanrın?" diyerek
Bana sataştıkça,
Kemiklerim kırılıyor sanki.
Mez.42: 11 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
43. Mezmur
BÖLÜM 43
Mez.43: 1 Hakkımı ara, ey Tanrı,
Savun beni vefasız ulusa karşı,
Kurtar hileci, haksız insandan.
Mez.43: 2 Çünkü sen Tanrım, kalemsin;
Neden beni reddettin?
Niçin düşmanlarımın baskısı altında
Yaslı gezeyim?
Mez.43: 3 Gönder ışığını, gerçeğini,
Yol göstersinler bana,
Senin kutsal dağına, konutuna götürsünler beni.
Mez.43: 4 O zaman Tanrı'nın sunağına,
Neşe, sevinç kaynağım Tanrı'ya gideceğim
Ve sana, ey Tanrı, Tanrım benim,
Lirle şükredeceğim.
Mez.43: 5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
44. Mezmur
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın Maskili
BÖLÜM 44
Mez.44: 1 Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk,
Atalarımız anlattı bize,
Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
Mez.44: 2 Elinle ulusları kovdun,
Ama atalarımıza yer verdin;
Halkları kırdın,
Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
Mez.44: 3 Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar,
Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar.
Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu;
Çünkü sen onları sevdin.
Mez.44: 4 Ey Tanrı, kralım sensin,
Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
Mez.44: 5 Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz,
Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
Mez.44: 6 Çünkü ben yayıma güvenmem,
Kılıcım da beni kurtarmaz;
Mez.44: 7 Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran,
Bizden nefret edenleri utanca boğan.
Mez.44: 8 Her gün Tanrı'yla övünür,
Sonsuza dek adına şükran sunarız. *
Mez.44: 9 Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın,
Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
Mez.44: 10 Düşman karşısında bizi gerilettin,
Bizden tiksinenler bizi soydu.
Mez.44: 11 Kasaplık koyuna çevirdin bizi,
Ulusların arasına dağıttın.
Mez.44: 12 Yok pahasına sattın halkını,
Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
Mez.44: 13 Bizi komşularımızın yüzkarası,
Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
Mez.44: 14 Ulusların diline düşürdün bizi,
Gülüyor halklar halimize.
Mez.44: 15 Rezilliğim gün boyu karşımda,
Utancımdan yerin dibine geçtim
Mez.44: 16 Hakaret ve sövgü duya duya,
Öç almak isteyen düşman karşısında.
Mez.44: 17 Bütün bunlar başımıza geldi,
Yine de seni unutmadık,
Antlaşmana ihanet etmedik,
Mez.44: 18 Döneklik etmedik,
Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
Mez.44: 19 Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin,
Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
Mez.44: 20 Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık,
Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
Mez.44: 21 Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı?
Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
Mez.44: 22 Senin uğruna her gün öldürülüyoruz,
Kasaplık koyun sayılıyoruz.
Mez.44: 23 Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun?
Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
Mez.44: 24 Niçin yüzünü gizliyorsun?
Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
Mez.44: 25 Çünkü yere serildik,
Bedenimiz toprağa yapıştı.
Mez.44: 26 Kalk, yardım et bize!
Kurtar bizi sevgin uğruna!
45. Mezmur
Müzik şefi için - "Zambaklar" makamında
Korahoğulları'nın Maskili - Aşk ilahisi
BÖLÜM 45
Mez.45: 1 Yüreğimden güzel sözler taşıyor,
Kral için söylüyorum şiirlerimi,
Dilim usta bir yazarın kalemi gibi olsun.
Mez.45: 2 Sen insanların en güzelisin,
Lütuf saçılmış dudaklarına.
Çünkü Tanrı seni sonsuza dek kutsamış.
Mez.45: 3 Ey yiğit savaşçı, kuşan kılıcını beline,
Görkemine, yüceliğine bürün.
Mez.45: 4 At sırtında görkeminle, zaferle ilerle,
Gerçek ve adalet uğruna*fo*
Sağ elin korkunç işler göstersin.
D Not 45:4 Olası metin "Gerçek ve adalet uğruna", Masoretik metin "Gerçek ve alçakgönüllülük, adalet uğruna".
Mez.45: 5 Okların sivridir,
Kral düşmanlarının yüreğine saplanır,
Halklar ayaklarının altına serilir.
Mez.45: 6 Ey Tanrı, tahtın sonsuzluklar boyunca kalıcıdır*fö*,
Krallığının asası adalet asasıdır.
D Not 45:6 "Ey Tanrı, tahtın sonsuzluklar boyunca kalıcıdır" ya da "Tanrı'nın sana armağan ettiği krallık sonsuzluklar boyunca kalıcıdır".
Mez.45: 7 Doğruluğu sever, kötülükten nefret edersin.
Bunun için Tanrı, senin Tanrın,
Seni sevinç yağıyla
Arkadaşlarından daha çok meshetti*.
Mez.45: 8 Giysilerinin tümü mür*, öd, tarçın kokuyor;
Fildişi saraylardan gelen çalgı sesleri seni eğlendiriyor!
Mez.45: 9 Kral kızları senin saygın kadınların arasında,
Kraliçe, Ofir altınları içinde senin sağında duruyor.
Mez.45: 10 Dinle, ey kral kızı, bak, kulak ver,
Halkını, baba evini unut.
Mez.45: 11 Kral senin güzelliğine vuruldu,
Efendin olduğu için önünde eğil.
Mez.45: 12 Sur halkı armağan getirecek,
Halkın zenginleri lütfunu kazanmak isteyecek.
Mez.45: 13 Kral kızı odasında ışıl ışıl parıldıyor,
Giysisi altınla dokunmuş.
Mez.45: 14 İşlemeli giysiler içinde kralın önüne çıkarılacak,
Arkadaşları, ona eşlik eden kızlar sana getirilecek.
Mez.45: 15 Sevinç ve coşkuyla götürülecek,
Kralın sarayına girecekler.
Mez.45: 16 Atalarının yerini oğulların alacak,
Onları önder yapacaksın bütün ülkeye.
Mez.45: 17 Adını kuşaklar boyunca yaşatacağım,
Böylece halklar sonsuza dek övecek seni.
46. Mezmur
Müzik şefi için - Tiz sesliler*fp* için -
Korahoğulları'nın ezgisi
BÖLÜM 46
Mez.46: 1 Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür,
Sıkıntıda hep yardıma hazırdır.
D Not "Tiz sesliler": İbranice "Alamot", anlamı tam olarak
bilinmeyen bir müzik terimi.
Mez.46: 2 Bu yüzden korkmayız yeryüzü altüst olsa,
Dağlar denizlerin bağrına devrilse,
Mez.46: 3 Sular kükreyip köpürse,
Kabaran deniz dağları titretse bile. *
Mez.46: 4 Bir ırmak var ki, suları sevinç getirir Tanrı kentine,
Yüceler Yücesi'nin kutsal konutuna.
Mez.46: 5 Tanrı onun ortasındadır,
Sarsılmaz o kent.
Gün doğarken Tanrı ona yardım eder.
Mez.46: 6 Uluslar kükrüyor, krallıklar sarsılıyor,
Tanrı gürleyince yeryüzü eriyip gidiyor.
Mez.46: 7 Her Şeye Egemen RAB bizimledir,
Yakup'un Tanrısı kalemizdir.
Mez.46: 8 Gelin, görün RAB'bin yaptıklarını,
Yeryüzüne getirdiği yıkımları.
Mez.46: 9 Savaşları durdurur yeryüzünün dört bucağında,
Yayları kırar, mızrakları parçalar,
Kalkanları*fr* yakar.
D Not 46:9 "Kalkanları" ya da "Savaş arabalarını".
Mez.46: 10 "Sakin olun, bilin ki, Tanrı benim!
Uluslar arasında yüceleceğim,
Yeryüzünde yüceleceğim!"
Mez.46: 11 Her Şeye Egemen RAB bizimledir,
Yakup'un Tanrısı kalemizdir.
47. Mezmur
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
BÖLÜM 47
Mez.47: 1 Ey bütün uluslar, el çırpın!
Sevinç çığlıkları atın Tanrı'nın onuruna!
Mez.47: 2 Ne müthiştir yüce RAB,
Bütün dünyanın ulu Kralı.
Mez.47: 3 Halkları altımıza,
Ulusları ayaklarımızın dibine serer.
Mez.47: 4 Sevdiği Yakup'un gururu olan mirasımızı
O seçti bizim için. *
Mez.47: 5 RAB Tanrı sevinç çığlıkları,
Boru sesleri arasında yükseldi.
Mez.47: 6 Ezgiler sunun Tanrı'ya, ezgiler;
Ezgiler sunun Kralımız'a, ezgiler!
Mez.47: 7 Çünkü Tanrı bütün dünyanın kralıdır,
Maskil*fs* sunun!
D Not 47:7 "Maskil": Anlamı tam olarak bilinmeyen bir müzik veya
edebiyat terimi. "Didaktik şiir" anlamına gelebilir.
Mez.47: 8 Tanrı kutsal tahtına oturmuş,
Krallık eder uluslara.
Mez.47: 9 Ulusların önderleri
İbrahim'in Tanrısı'nın halkıyla bir araya gelmiş;
Çünkü Tanrı'ya aittir yeryüzü kralları.
O çok yücedir.
48. Mezmur
İlahi - Korahoğulları'nın mezmuru
BÖLÜM 48
Mez.48: 1 RAB büyüktür ve yalnız O övülmeye değer
Tanrımız'ın kentinde, kutsal dağında.
Mez.48: 2 Yükselir zarafetle,
Bütün yeryüzünün sevinci Siyon Dağı,
Safon'un*fş* doruğu, ulu Kral'ın kenti.
D Not 48:2 "Safon": İlah Baal'ın oturduğu sanılan bir dağ.
Mez.48: 3 Tanrı onun kalelerinde
Sağlam kule olarak gösterdi kendini.
Mez.48: 4 Krallar toplandı,
Birlikte Siyon'un üzerine yürüdüler.
Mez.48: 5 Ama onu görünce şaşkına döndüler,
Dehşete düşüp kaçtılar.
Mez.48: 6 Doğum sancısı tutan kadın gibi,
Bir titreme aldı onları orada.
Mez.48: 7 Doğu rüzgarının parçaladığı ticaret gemileri gibi
Yok ettin onları.
Mez.48: 8 Her Şeye Egemen RAB'bin kentinde,
Tanrımız'ın kentinde,
Nasıl duyduksa, öyle gördük.
Tanrı onu sonsuza dek güvenlik içinde tutacak. *
Mez.48: 9 Ey Tanrı, tapınağında,
Ne kadar vefalı olduğunu düşünüyoruz.
Mez.48: 10 Adın gibi, ey Tanrı, övgün de
Dünyanın dört bucağına varıyor.
Sağ elin zafer dolu.
Mez.48: 11 Sevinsin Siyon Dağı,
Coşsun Yahuda beldeleri
Senin yargılarınla!
Mez.48: 12 Siyon'un çevresini gezip dolanın,
Kulelerini sayın,
Mez.48: 13 Surlarına dikkatle bakın,
Kalelerini yoklayın ki,
Gelecek kuşağa anlatasınız:
Mez.48: 14 Bu Tanrı sonsuza dek bizim Tanrımız olacak,
Bize hep yol gösterecektir.
49. Mezmur
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
BÖLÜM 49
Mez.49: 1 Ey bütün halklar, dinleyin!
Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
Mez.49: 2 Halk çocukları, bey çocukları,
Zenginler, yoksullar!
Mez.49: 3 Bilgelik dökülecek ağzımdan,
Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
Mez.49: 4 Kulak vereceğim özdeyişlere,
Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
Mez.49: 5 Niçin korkayım kötü günlerde
Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
Mez.49: 6 Onlar varlıklarına güvenir,
Büyük servetleriyle böbürlenirler.
Mez.49: 7 Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez,
Tanrı'ya fidye veremez.
Mez.49: 8 Çünkü hayatın fidyesi büyüktür,
Kimse ödemeye yeltenmemeli.
Mez.49: 9 Böyle olmasa,
Sonsuza dek yaşar insan,
Mezar yüzü görmez.
Mez.49: 10 Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü,
Aptallarla budalaların yok olduğunu.
Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
Mez.49: 11 Mezarları, sonsuza dek evleri,
Kuşaklar boyu konutları olacak*ft*,
Topraklarına kendi adlarını verseler bile.
D Not 49:11 Septuaginta, Targum, Süryanice "Mezarları, sonsuza dek evleri, kuşaklar boyu konutları olacak", Masoretik metin "'Evlerimiz sonsuza dek kalacak diye düşünüyorlar".
Mez.49: 12 Bütün gösterişine karşın geçicidir insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.
Mez.49: 13 Budalaların yolu,
Onların sözünü onaylayanların sonu budur. *
Mez.49: 14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler,
Ölüm güdecek onları.
Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak,
Cesetleri çürüyecek,
Ölüler diyarı onlara konut olacak.
Mez.49: 15 Ama Tanrı beni
Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak
Ve yanına alacak.
Mez.49: 16 Korkma biri zenginleşirse,
Evinin görkemi artarsa.
Mez.49: 17 Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez,
Görkemi onunla mezara gitmez.
Mez.49: 18 Yaşarken kendini mutlu saysa bile,
Başarılı olunca övülse bile.
Mez.49: 19 Atalarının kuşağına katılacak,
Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
Mez.49: 20 Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.
50. Mezmur
Asaf'ın mezmuru
BÖLÜM 50
Mez.50: 1 Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor;
Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar
Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
Mez.50: 2 Güzelliğin doruğu Siyon'dan
Parıldıyor Tanrı.
Mez.50: 3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak,
Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor,
Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
Mez.50: 4 Halkını yargılamak için
Yere göğe sesleniyor:
Mez.50: 5 "Toplayın önüme sadık kullarımı,
Kurban keserek benimle antlaşma yapanları."
Mez.50: 6 Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor,
Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. *
Mez.50: 7 "Ey halkım, dinle de konuşayım,
Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim:
Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
Mez.50: 8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum,
Yakmalık sunuların* sürekli önümde.
Mez.50: 9 Ne evinden bir boğa,
Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
Mez.50: 10 Çünkü bütün orman yaratıkları,
Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
Mez.50: 11 Dağlardaki bütün kuşları korurum,
Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
Mez.50: 12 Acıksam sana söylemezdim,
Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
Mez.50: 13 Ben boğa eti yer miyim?
Ya da keçi kanı içer miyim?
Mez.50: 14 Tanrı'ya şükran kurbanı sun,
Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
Mez.50: 15 Sıkıntılı gününde seslen bana,
Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
Mez.50: 16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor:
"Kurallarımı ezbere okumaya
Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
Mez.50: 17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor,
Sözlerimi arkana atıyorsun.
Mez.50: 18 Hırsız görünce onunla dost oluyor,
Zina edenlere ortak oluyorsun.
Mez.50: 19 Ağzını kötülük için kullanıyor,
Dilini yalana koşuyorsun.
Mez.50: 20 Oturup kardeşine karşı konuşur,
Annenin oğluna kara çalarsın.
Mez.50: 21 Sen bunları yaptın, ben sustum,
Beni kendin gibi sandın.
Seni azarlıyorum,
Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
Mez.50: 22 "Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler!
Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
Mez.50: 23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir;
Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim."
51. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
Davut Bat-Şeva'yla yattıktan sonra
Peygamber Natan kendisine geldiği zaman
BÖLÜM 51
Mez.51: 1 Ey Tanrı, lütfet bana,
Sevgin uğruna;
Sil isyanlarımı,
Sınırsız merhametin uğruna.
Mez.51: 2 Tümüyle yıka beni suçumdan,
Arıt beni günahımdan.
Mez.51: 3 Çünkü biliyorum isyanlarımı,
Günahım sürekli karşımda.
Mez.51: 4 Sana karşı, yalnız sana karşı günah işledim,
Senin gözünde kötü olanı yaptım.
Öyle ki, konuşurken haklı,
Yargılarken adil olasın.
Mez.51: 5 Nitekim suç içinde doğdum ben,
Günah içinde annem bana hamile kaldı.
Mez.51: 6 Madem sen gönülde sadakat istiyorsun,
Bilgelik öğret bana yüreğimin derinliklerinde.
Mez.51: 7 Beni mercanköşkotuyla arıt, paklanayım,
Yıka beni, kardan beyaz olayım.
Mez.51: 8 Neşe, sevinç sesini duyur bana,
Bayram etsin ezdiğin kemikler.
Mez.51: 9 Bakma günahlarıma,
Sil bütün suçlarımı.
Mez.51: 10 Ey Tanrı, temiz bir yürek yarat,
Yeniden kararlı bir ruh var et içimde.
Mez.51: 11 Beni huzurundan atma,
Kutsal Ruhun'u benden alma.
Mez.51: 12 Geri ver bana sağladığın kurtuluş sevincini,
Bana destek ol, istekli bir ruh ver.
Mez.51: 13 Başkaldıranlara senin yollarını öğreteyim,
Günahkârlar geri dönsün sana.
Mez.51: 14 Kurtar beni kan dökme suçundan,
Ey Tanrı, beni kurtaran Tanrı,
Dilim senin kurtarışını ilahilerle övsün.
Mez.51: 15 Ya Rab, aç dudaklarımı,
Ağzım senin övgülerini duyursun.
Mez.51: 16 Çünkü sen kurbandan hoşlanmazsın,
Yoksa sunardım sana,
Yakmalık sunudan* hoşnut kalmazsın.
Mez.51: 17 Senin kabul ettiğin kurban alçakgönüllü bir ruhtur,
Alçakgönüllü ve pişman bir yüreği hor görmezsin, ey Tanrı.
Mez.51: 18 Lütfet, Siyon'a iyilik yap,
Yeruşalim'in surlarını onar.
Mez.51: 19 O zaman doğru sunulan kurbanlar,
Yakmalık sunular, tümüyle yakmalık sunular,
Seni hoşnut kılar;
O zaman sunağında boğalar sunulur.
52. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un Maskili
Edomlu Doek gelip Saul'a "Davut Ahimelek'in
evine girdi" diye bildirdiği zaman
BÖLÜM 52
Mez.52: 1-2 Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı,
Tanrı'nın sadık kullarına karşı
Bütün gün dilin yıkım tasarlar
Keskin ustura gibi, ey hilekâr.
Mez.52: 3 İyilikten çok kötülüğü,
Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. *
Mez.52: 4 Seni hileli dil seni!
Her yıkıcı sözü seversin.
Mez.52: 5 Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak,
Seni kapıp çadırından fırlatacak,
Yaşam diyarından kökünü sökecek.
Mez.52: 6 Doğrular bunu görünce korkacak,
Gülerek şöyle diyecekler:
Mez.52: 7 "İşte bu adam, Tanrı'ya sığınmak istemedi,
Servetinin bolluğuna güvendi,
Başkalarını yıkarak güçlendi!"
Mez.52: 8 Ama ben Tanrı'nın evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim,
Sonsuza dek Tanrı'nın sevgisine güvenirim.
Mez.52: 9 Sürekli sana şükrederim yaptıkların için,
Sadık kullarının önünde umut bağlarım,
Çünkü adın iyidir.
53. Mezmur
(Mez.14)
Müzik şefi için - Mahalat*fu* |imakamında Davut'un Maskili
BÖLÜM 53
Mez.53: 1 Akılsız içinden, "Tanrı yok!" der.
İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,
İyilik eden yok.
D Not "Mahalat": Bir müzik terimi, büyük olasılıkla "Nefesli sazlar".
Mez.53: 2 Tanrı göklerden bakar oldu insanlara,
Akıllı, Tanrı'ya yönelen biri var mı diye.
Mez.53: 3 Hepsi saptı,
Tümü yozlaştı,
İyilik eden yok,
Bir kişi bile!
Mez.53: 4 Suç işleyenler görmüyor mu?
Halkımı ekmek yer gibi yiyor,
Tanrı'ya yakarmıyorlar.
Mez.53: 5 Ama korkulmayacak yerde korkacaklar,
Çünkü Tanrı seni kuşatanların kemiklerini dağıtacak,
Onları reddettiği için hepsini utandıracak.
Mez.53: 6 Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!
Tanrı halkını eski gönencine kavuşturunca,
Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.
54. Mezmur
Müzik şefi için - Telli sazlarla Davut'un Maskili
Zifliler gelip Saul'a: "Davut aramızda
gizleniyor" dedikleri zaman
BÖLÜM 54
Mez.54: 1 Ey Tanrı, beni adınla kurtar,
Gücünle akla beni!
Mez.54: 2 Ey Tanrı, duamı dinle,
Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.
Mez.54: 3 Çünkü küstahlar bana saldırıyor,
Zorbalar canımı almak istiyor,
Tanrı'ya aldırmıyorlar. *
Mez.54: 4 İşte Tanrı benim yardımcımdır,
Tek desteğim Rab'dir.
Mez.54: 5 Düşmanlarım yaptıkları kötülüğün cezasını bulsun,
Sadakatin uyarınca yok et onları.
Mez.54: 6 Ya RAB, sana gönülden bir kurban sunacağım,
Adına şükredeceğim, çünkü adın iyidir.
Mez.54: 7 Beni bütün sıkıntılarımdan kurtardın,
Gözlerim düşmanlarımın yok oluşunu gördü.
55. Mezmur
Müzik şefi için - Telli sazlarla Davut'un Maskili
BÖLÜM 55
Mez.55: 1 Ey Tanrı, kulak ver duama,
Sırt çevirme yalvarışıma!
Mez.55: 2 Dikkatini çevir, yanıt ver bana.
Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım
Mez.55: 3 Düşman sesinden, kötünün baskısından;
Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni,
Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.
Mez.55: 4 Yüreğim sızlıyor içimde,
Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
Mez.55: 5 Korku ve titreme sardı beni,
Ürperti kapladı içimi.
Mez.55: 6 "Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!"
Dedim kendi kendime, "Uçar, rahatlardım.
Mez.55: 7 Uzaklara kaçar,
Çöllerde konaklardım. *
Mez.55: 8 Sert rüzgara, kasırgaya karşı
Hemen bir barınak bulurdum."
Mez.55: 9 Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini,
Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.
Mez.55: 10 Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar,
Haksızlık, fesat dolu kentin içi.
Mez.55: 11 Yıkıcılık kentin göbeğinde,
Zorbalık, hile eksilmez meydanından.
Mez.55: 12 Beni aşağılayan bir düşman olsaydı,
Katlanabilirdim;
Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı,
Gizlenebilirdim.
Mez.55: 13 Ama sensin, bana denk,
Yoldaşım, yakın arkadaşım.
Mez.55: 14 Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder,
Toplulukla Tanrı'nın evine giderdik.
Mez.55: 15 Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın,
Diri diri ölüler diyarına insinler;
Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.
Mez.55: 16 Bense Tanrı'ya seslenirim,
RAB kurtarır beni.
Mez.55: 17 Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim,
O işitir sesimi.
Mez.55: 18 Bana karşı girişilen savaştan
Esenlikle kurtarır canımı,
Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.
Mez.55: 19 Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı,
Duyacak ve ezecek onları.
Çünkü hiç değişmiyor
Ve Tanrı'dan korkmuyorlar.
Mez.55: 20 Yoldaşım dostlarına saldırarak
Yaptığı antlaşmayı bozdu.
Mez.55: 21 Ağzından bal damlar,
Ama yüreğinde savaş var.
Sözleri yağdan yumuşak,
Ama yalın birer kılıçtır.
Mez.55: 22 Yükünü RAB'be bırak,
O sana destek olur.
Asla izin vermez
Doğru insanın sarsılmasına.
Mez.55: 23 Ama sen, ey Tanrı, ölüm çukuruna atacaksın kötüleri,
Günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler;
Bense sana güveniyorum.
56. Mezmur
Müzik şefi için
"Uzak Yabanıl Fıstık Ağaçlarındaki Güvercin" makamında Davut'un Miktamı -
Gat Kenti'nde Filistliler kendisini yakaladığı zaman
BÖLÜM 56
Mez.56: 1 Acı bana, ey Tanrı,
Çünkü ayak altında çiğniyor insanlar beni,
Gün boyu saldırıp eziyorlar.
Mez.56: 2 Düşmanlarım ayak altında çiğniyor beni her gün,
Küstahça saldırıyor çoğu.
Mez.56: 3 Sana güvenirim korktuğum zaman.
Mez.56: 4 Tanrı'ya, sözünü övdüğüm Tanrı'ya
Güvenirim ben, korkmam.
İnsan bana ne yapabilir?
Mez.56: 5 Gün boyu sözlerimi çarpıtıyorlar,
Hakkımda hep kötülük tasarlıyorlar.
Mez.56: 6 Fesatlık için uğraşıyor, pusuya yatıyor,
Adımlarımı gözlüyor, canımı almak istiyorlar.
Mez.56: 7 Kötülüklerinin cezasından kurtulacaklar mı?
Ey Tanrı, halkları öfkeyle yere çal!
Mez.56: 8 Çektiğim acıları kaydettin,
Gözyaşlarımı tulumunda biriktirdin!
Bunlar defterinde yazılı değil mi?
Mez.56: 9 Seslendiğim zaman,
Düşmanlarım geri çekilecek.
Biliyorum, Tanrı benden yana.
Mez.56: 10 Sözünü övdüğüm Tanrı'ya,
Sözünü övdüğüm RAB'be,
Mez.56: 11 Tanrı'ya güvenirim ben, korkmam;
İnsan bana ne yapabilir?
Mez.56: 12 Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım,
Şükran kurbanları sunmalıyım şimdi.
Mez.56: 13 Çünkü canımı ölümden kurtardın,
Ayaklarımı tökezlemekten korudun;
İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda yürüyorum.
57. Mezmur
(Mez.108:1-5)
Müzik şefi için - "Yok Etme" makamında Davut'un Miktamı -
Saul'dan kaçıp mağaraya sığındığı zaman
BÖLÜM 57
Mez.57: 1 Acı bana, ey Tanrı, acı,
Çünkü sana sığınıyorum;
Felaket geçinceye kadar,
Kanatlarının gölgesine sığınacağım.
Mez.57: 2 Yüce Tanrı'ya,
Benim için her şeyi yapan Tanrı'ya sesleniyorum.
Mez.57: 3 Gökten gönderip beni kurtaracak,
Beni ezmek isteyenleri azarlayacak, *
Sevgisini, sadakatini gösterecektir.
Mez.57: 4 Aslanların arasındayım,
Alev kusan insanlar arasında yatarım,
Mızrak gibi, ok gibi dişleri,
Keskin kılıç gibi dilleri.
Mez.57: 5 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı,
Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!
Mez.57: 6 Ayaklarım için ağ serdiler,
Çöktüm;
Yoluma çukur kazdılar,
İçine kendileri düştüler.
Mez.57: 7 Kararlıyım, ey Tanrı, kararlıyım,
Ezgiler, ilahiler söyleyeceğim.
Mez.57: 8 Uyan, ey canım,
Uyan, ey lir, ey çenk,
Seheri ben uyandırayım!
Mez.57: 9 Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya Rab,
Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.
Mez.57: 10 Çünkü sevgin göklere erişir,
Sadakatin gökyüzüne ulaşır.
Mez.57: 11 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı,
Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!
58. Mezmur
Müzik şefi için - "Yok Etme" makamında Davut'un Miktamı
BÖLÜM 58
Mez.58: 1 Ey yöneticiler*fü*, gerçekten adil mi karar verirsiniz?
Doğru mu yargılarsınız insanları?
D Not 58:1 "Yöneticiler" ya da "Dilsizler".
Mez.58: 2 Hayır! Hep haksızlık tasarlarsınız içinizde,
Zorbalık saçar elleriniz yeryüzüne.
Mez.58: 3 Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çıkar,
Doğdu doğalı yalan söyleyerek sapar.
Mez.58: 4 Zehirleri yılan zehiri gibidir.
Kulakları tıkalı bir kobrayı andırırlar,
Mez.58: 5 Usta büyücülerin,
Afsuncuların sesini duymak istemeyen bir kobrayı.
Mez.58: 6 Ey Tanrı, kır onların ağzında dişlerini,
Sök genç aslanların azı dişlerini, ya RAB!
Mez.58: 7 Akıp giden su gibi yok olsunlar.
Yaylarını gerince oklarının ucu kırılsın.
Mez.58: 8 Süründükçe eriyen sümüklüböceğe dönsünler.
Düşük çocuk gibi güneş yüzü görmesinler.
Mez.58: 9 Kazanlarınız diken ateşini daha duymadan,
Yaşı da kurusu da kasırgayla savrulacak kötülerin.
Mez.58: 10 Doğru adam alınan öcü görünce sevinecek
Ve ayaklarını kötünün kanında yıkayacak.
Mez.58: 11 O zaman insanlar, "Gerçekten doğrulara ödül var" diyecek,
"Gerçekten dünyayı yargılayan bir Tanrı var."
59. Mezmur
Müzik şefi için - "Yok Etme" makamında Davut'un Miktamı - Saul'un Davut'u öldürtmek için adam gönderip evini gözetlediği zaman
BÖLÜM 59
Mez.59: 1 Kurtar beni düşmanlarımdan, ey Tanrım,
Kalem ol hasımlarıma karşı.
Mez.59: 2 Kurtar beni suç işleyenlerden,
Uzak tut kanlı katillerden.
Mez.59: 3 Bak, canımı almak için pusu kuruyorlar,
Güçlüler bana karşı birleşiyorlar,
Oysa başkaldırmadım, günahım yok, ya RAB.
Mez.59: 4 Suç işlemediğim halde,
Koşuşup hazırlanıyorlar.
Kalk bana yardım etmek için, halime bak!
Mez.59: 5 Sen, ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
İsrail'in Tanrısı,
Uyan bütün ulusları cezalandırmak için,
Acıma bu suçlu hainlere! *
Mez.59: 6 Akşam döner, köpek gibi hırlayıp
Sinsi sinsi kenti dolaşırlar.
Mez.59: 7 Bak, neler dökülür ağızlarından,
Kılıç çıkar dudaklarından.
"Kim duyacak?" derler.
Mez.59: 8 Ama sen onlara gülersin, ya RAB,
Bütün uluslarla eğlenirsin.
Mez.59: 9 Gücüm sensin, seni gözlüyorum,
Çünkü kalemsin, ey Tanrı.
Mez.59: 10 Tanrım sevgisiyle karşılar beni,
Bana düşmanlarımın yıkımını gösterir.
Mez.59: 11 Onları öldürme, yoksa halkım unutur,
Gücünle dağıt ve alçalt onları,
Ya Rab, kalkanımız bizim.
Mez.59: 12 Ağızlarının günahı, dudaklarından çıkan söz yüzünden,
Gururlarının tuzağına düşsünler.
Okudukları lanet, söyledikleri yalan yüzünden
Mez.59: 13 Yok et onları gazabınla, yok et, tükensinler;
Bilsinler ki, Tanrı'nın egemenliği Yakup soyundan
Yeryüzünün ucuna kadar ulaşır.
Mez.59: 14 Akşam döner, köpek gibi hırlayıp
Sinsi sinsi kenti dolaşırlar.
Mez.59: 15 Yiyecek bulmak için gezerler,
Doymazlarsa ulurlar.
Mez.59: 16 Bense gücün için sabah ezgiler söyleyecek,
Sevgini sevinçle dile getireceğim.
Çünkü sen bana kale,
Sıkıntılı günümde sığınak oldun.
Mez.59: 17 Gücüm sensin, seni ilahilerle öveceğim,
Çünkü kalem, beni seven Tanrı sensin.
60. Mezmur
Müzik şefi için - "Antlaşma Zambağı" makamında Davut'un öğretici Miktamı
Davut'un Aram-Naharayimliler |ive Aram-Sovalılar'la çarpıştığı ve Yoav geri dönüp Tuz Vadisi'nde on iki bin Edomlu öldürdüğü zaman
BÖLÜM 60
Mez.60: 1 Bizi reddettin, parladın bize karşı, ey Tanrı,
Öfkelendin; eski halimize döndür bizi!
Mez.60: 2 Salladın yeri, yarıklar açtın;
Onar çatlaklarını, çünkü yer sarsılıyor.
Mez.60: 3 Halkına sıkıntı çektirdin,
Sersemletici bir şarap içirdin bize.
Mez.60: 4 Sancak verdin senden korkanlara,
Okçulara karşı*fv* açsınlar diye. *
D Not 60:4 "Okçulara karşı" ya da "Doğruluk uğruna".
Mez.60: 5 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et,
Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!
Mez.60: 6 Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde:
"Şekem'i sevinçle bölüştürecek,
Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.
Mez.60: 7 Gilat benimdir, Manaşşe de benim,
Efrayim miğferim,
Yahuda asam.
Mez.60: 8 Moav yıkanma leğenim,
Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım*fy*,
Filist'e zaferle haykıracağım."
D Not 60:8 "Çarığımı fırlatacağım": Eski törelere göre çarığın
fırlatılması, bir yerin sahiplenilmesi anlamına geliyordu.
Mez.60: 9 Kim beni surlu kente götürecek?
Kim bana Edom'a kadar yol gösterecek?
Mez.60: 10 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi?
Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?
Mez.60: 11 Yardım et bize düşmana karşı,
Çünkü boştur insan yardımı.
Mez.60: 12 Tanrı'yla zafer kazanırız,
O çiğner düşmanlarımızı.
61. Mezmur
Müzik şefi için - Telli sazlarla - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 61
Mez.61: 1 Ey Tanrı, yakarışımı işit,
Duama kulak ver!
Mez.61: 2 Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan,
Yüreğime hüzün çökünce.
Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,
Mez.61: 3 Çünkü sen benim için sığınak,
Düşmana karşı güçlü bir kule oldun.
Mez.61: 4 Çadırında sonsuza dek oturmak
Ve kanatlarının gölgesine sığınmak isterim. *
Mez.61: 5 Çünkü sen, ey Tanrı, adaklarımı duydun,
Adından korkanların mirasını bana verdin.
Mez.61: 6 Kralın günlerine gün kat,
Yılları yüzyıllar olsun!
Mez.61: 7 Tanrı'nın huzurunda sonsuza dek tahtında otursun;
Onu sevgin ve sadakatinle koru!
Mez.61: 8 O zaman adını hep ilahilerle öveceğim,
Her gün adaklarımı yerine getireceğim.
62. Mezmur
Müzik Şefi Yedutun için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 62
Mez.62: 1 Canım yalnız Tanrı'da huzur bulur,
Kurtuluşum O'ndan gelir.
Mez.62: 2 Tek kayam, kurtuluşum,
Kalem O'dur, asla sarsılmam.
Mez.62: 3 Birini ezmek için daha ne vakte kadar
Hep birlikte üstüne saldıracaksınız,
Eğri bir duvara,
Yerinden oynamış bir çite saldırır gibi?
Mez.62: 4 Tek düşünceleri onu doruktan indirmektir.
Yalandan zevk alırlar.
Ağızlarıyla hayırdua ederken,
İçlerinden lanet okurlar. *
Mez.62: 5 Ey canım, yalnız Tanrı'da huzur bul,
Çünkü umudum O'ndadır.
Mez.62: 6 Tek kayam, kurtuluşum,
Kalem O'dur, sarsılmam.
Mez.62: 7 Kurtuluşum ve onurum Tanrı'ya bağlıdır,
Güçlü kayam, sığınağım O'dur.
Mez.62: 8 Ey halkım, her zaman O'na güven,
İçini dök O'na,
Çünkü Tanrı sığınağımızdır.
Mez.62: 9 Sıradan insan ancak bir soluk,
Soylu insansa bir yalandır.
Tartıya konduğunda ikisi birlikte soluktan hafiftir.
Mez.62: 10 Zorbalığa güvenmeyin, yağma malla övünmeyin;
Varlığınız artsa bile, ona gönül bağlamayın.
Mez.62: 11 Tanrı bir şey söyledi,
Ben iki şey duydum:
Güç Tanrı'nındır,
Mez.62: 12 Sevgi de senin, ya Rab!
Çünkü sen herkese, yaptığının karşılığını verirsin.
63. Mezmur
Yahuda kırlarında bulunduğu zaman - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 63
Mez.63: 1 Ey Tanrı, sensin benim Tanrım,
Seni çok özlüyorum,
Canım sana susamış,
Kurak, yorucu, susuz bir diyarda,
Bütün varlığımla seni arıyorum.
Mez.63: 2 Kutsal yerde baktım sana,
Gücünü, görkemini görmek için.
Mez.63: 3 Senin sevgin yaşamdan iyidir,
Bu yüzden dudaklarım seni yüceltir.
Mez.63: 4 Ömrümce sana övgüler sunacağım,
Senin adınla ellerimi kaldıracağım.
Mez.63: 5 Zengin yiyeceklere doyarcasına doyacağım sana,
Şakıyan dudaklarla ağzım sana övgüler sunacak.
Mez.63: 6 Yatağıma uzanınca seni anarım,
Gece boyunca derin derin seni düşünürüm.
Mez.63: 7 Çünkü sen bana yardımcı oldun,
Kanatlarının gölgesinde sevincimi dile getiririm.
Mez.63: 8 Canım sana sımsıkı sarılır,
Sağ elin bana destek olur.
Mez.63: 9 Ama canımı almak isteyenler,
Yerin derinliklerine inecek,
Mez.63: 10 Kılıcın ağzına atılacak,
Çakallara yem olacak.
Mez.63: 11 Kralsa Tanrı'da sevinç bulacak.
Tanrı'nın adıyla ant içenlerin hepsi övünecek,
Yalancıların ağzıysa kapanacak.
64. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 64
Mez.64: 1 Ey Tanrı, kulak ver sesime yakındığım zaman,
Hayatımı düşman korkusundan koru.
Mez.64: 2 Kötülerin gizli tasarılarından,
O suçlu güruhun şamatasından esirge beni.
Mez.64: 3 Onlar dillerini kılıç gibi bilemiş,
Acı sözlerini ok gibi hedefe yöneltmişler,
Mez.64: 4 Pusularından masum insanın üzerine atmak için.
Ansızın vururlar, hiç çekinmeden.
Mez.64: 5 Birbirlerini kötülük yapmaya iter,
Gizli tuzaklar tasarlarken,
"Kim görecek?" derler.
Mez.64: 6 Haksızlık yapmayı düşünür,
"Kusursuz bir plan yaptık!" derler.
İnsanın içi ve yüreği derin bir sırdır, bilinmez.
Mez.64: 7 Ama Tanrı onlara ok atacak,
Ansızın yaralanacaklar.
Mez.64: 8 Dilleri yüzünden yıkıma uğrayacaklar,
Hallerini gören herkes alayla baş sallayacak.
Mez.64: 9 Bütün insanlar korkuya kapılacak,
Tanrı'nın işini duyuracak,
O'nun yaptıkları üzerinde düşünecekler.
Mez.64: 10 Doğru insan RAB'de sevinç bulacak,
O'na sığınacak,
Bütün temiz yürekliler O'nu övecek.
65. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru - İlahi
BÖLÜM 65
Mez.65: 1 Ey Tanrı, Siyon'da seni övgü bekliyor*fz*,
Yerine getirilecek sana adanan adaklar.
D Not 65:1 Septuaginta, Süryanice "Seni övgü bekliyor",
Masoretik metin "Senin için sessizlik övgü".
Mez.65: 2 Ey sen, duaları işiten,
Bütün insanlar sana gelecek.
Mez.65: 3 Suçlarımızın altında ezildik,
Ama sen isyanlarımızı bağışlarsın.
Mez.65: 4 Ne mutlu avlularında otursun diye
Seçip kendine yaklaştırdığın kişiye!
Evinin, kutsal tapınağının
Nimetlerine doyacağız.
Mez.65: 5 Ey bizi kurtaran Tanrı,
Müthiş işler yaparak
Zaferle yanıtlarsın bizi.
Sen yeryüzünün dört bucağında,
Uzak denizlerdekilerin umudusun;
Mez.65: 6 Kudret kuşanan,
Gücüyle dağları kuran,
Mez.65: 7 Denizlerin kükremesini,
Dalgaların gümbürtüsünü,
Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.
Mez.65: 8 Dünyanın öbür ucunda yaşayanlar
Korkuya kapılır senin belirtilerin karşısında.
Doğudan batıya kadar insanlara
Sevinç çığlıkları attırırsın.
Mez.65: 9 Toprağa bakar, çok verimli kılarsın,
Onu zenginliğe boğarsın.
Ey Tanrı, ırmakların suyla doludur,
İnsanlara tahıl sağlarsın,
Çünkü sen toprağı şöyle hazırlarsın:
Mez.65: 10 Sabanın açtığı yarıkları bolca sular,
Sırtlarını düzlersin.
Yağmurla toprağı yumuşatır,
Ürünlerine bereket katarsın.
Mez.65: 11 İyiliklerinle yılı taçlandırırsın,
Arabalarının geçtiği yollardan bolluk akar,
Mez.65: 12 Otlaklar yeşillenir,
Tepeler sevince bürünür,
Mez.65: 13 Çayırlar sürülerle bezenir,
Vadiler ekinle örtünür,
Sevinçten haykırır, ezgi söylerler.
66. Mezmur
Müzik şefi için - İlahi - Mezmur
BÖLÜM 66
Mez.66: 1 Ey yeryüzündeki bütün insanlar,
Tanrı'ya sevinç çığlıkları atın!
Mez.66: 2 Adının yüceliğine ilahiler söyleyin,
O'na görkemli övgüler sunun!
Mez.66: 3 "Ne müthiş işlerin var!" deyin Tanrı'ya,
"Öyle büyük gücün var ki,
Düşmanların eğiliyor önünde.
Mez.66: 4 Bütün yeryüzü sana tapınıyor,
İlahiler okuyor, adını ilahilerle övüyor." *
Mez.66: 5 Gelin, bakın Tanrı'nın neler yaptığına!
Ne müthiş işler yaptı insanlar arasında:
Mez.66: 6 Denizi karaya çevirdi,
Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan.
Yaptığına sevindik orada.
Mez.66: 7 Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer,
Gözleri ulusları süzer;
Başkaldıranlar gurura kapılmasın!
Mez.66: 8 Ey halklar, Tanrımız'a şükredin,
Övgülerini duyurun.
Mez.66: 9 Hayatımızı koruyan,
Ayaklarımızın kaymasına izin vermeyen O'dur.
Mez.66: 10 Sen bizi sınadın, ey Tanrı,
Gümüş arıtır gibi arıttın.
Mez.66: 11 Ağa düşürdün bizi,
Sırtımıza ağır yük vurdun.
Mez.66: 12 İnsanları başımıza çıkardın,
Ateşten, sudan geçtik.
Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.
Mez.66: 13 Yakmalık sunularla* evine gireceğim,
Adaklarımı yerine getireceğim,
Mez.66: 14 Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen,
Ağzımdan çıkan adakları.
Mez.66: 15 Yakılan koçların dumanıyla semiz hayvanlardan
Sana yakmalık sunular sunacağım,
Tekeler, sığırlar kurban edeceğim.
Mez.66: 16 Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrı'dan korkanlar,
Benim için neler yaptığını size anlatayım.
Mez.66: 17 Ağzımla O'na yakardım,
Övgüsü dilimden düşmedi.
Mez.66: 18 Yüreğimde kötülüğe yer verseydim,
Rab beni dinlemezdi.
Mez.66: 19 Oysa Tanrı dinledi beni,
Kulak verdi duamın sesine.
Mez.66: 20 Övgüler olsun Tanrı'ya,
Çünkü duamı geri çevirmedi,
Sevgisini benden esirgemedi.
67. Mezmur
Müzik şefi için - Telli sazlarla - Mezmur - İlahi
BÖLÜM 67
Mez.67: 1 Tanrı bize lütfetsin, bolluk versin,
Yüzünün ışığı üzerimize parlasın. *
Mez.67: 2 Öyle ki, yeryüzünde yolun,
Bütün uluslar arasında kurtarıcı gücün bilinsin.
Mez.67: 3 Halklar sana şükretsin, ey Tanrı,
Bütün halklar sana şükretsin!
Mez.67: 4 Uluslar sevinsin, sevinçten çığlık atsın,
Çünkü sen halkları adaletle yargılarsın,
Yeryüzündeki uluslara yol gösterirsin.
Mez.67: 5 Halklar sana şükretsin, ey Tanrı,
Bütün halklar sana şükretsin!
Mez.67: 6 Toprak ürününü verdi,
Tanrı, Tanrımız, bizi bolluğa kavuştursun.
Mez.67: 7 Tanrı bize bolluk versin,
Dünyanın dört bucağındakiler O'ndan korksun!
68. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru - İlahi
BÖLÜM 68
Mez.68: 1 Kalksın Tanrı, dağılsın düşmanları,
Kaçsın önünden O'ndan nefret edenler!
Mez.68: 2 Dağıtsın onları dağılan duman gibi;
Ateşin karşısında eriyen balmumu gibi
Yok olsun kötüler Tanrı'nın önünde!
Mez.68: 3 Ancak doğrular sevinsin,
Bayram etsinler Tanrı'nın önünde,
Neşeyle coşsunlar.
Mez.68: 4 Tanrı'ya ezgiler söyleyin, adını ilahilerle övün,
Çölleri geçecek biniciye yol hazırlayın*fa*;
O'nun adı RAB'dir, bayram edin önünde!
D Not 68:4 "Çölleri geçecek biniciye yol hazırlayın" ya da "Bulutlara binmiş olana ezgiler sunun".
Mez.68: 5 Kutsal konutundaki Tanrı,
Öksüzlerin babası, dul kadınların savunucusudur.
Mez.68: 6 Tanrı kimsesizlere ev verir,
Tutsakları özgürlüğe ve gönence kavuşturur,
Ama başkaldıranlar kurak yerde oturur.
Mez.68: 7 Ey Tanrı, sen halkına öncülük ettiğinde,
Çölde yürüdüğünde, *
Mez.68: 8 Yer sarsıldı,
Göklerden yağmur boşandı Tanrı'nın önünde,
Sina Dağı sarsıldı
Tanrı'nın, İsrail'in Tanrısı'nın önünde.
Mez.68: 9 Bol yağmurlar yağdırdın, ey Tanrı,
Canlandırdın yorgun düşen yurdunu.
Mez.68: 10 Halkın oraya yerleşti,
İyiliğinle mazlumların geçimini sağladın, ey Tanrı.
Mez.68: 11 Rab buyruk verdi,
Büyük bir kadın topluluğu duyurdu müjdeyi:
Mez.68: 12 "Kaçıyor, kaçıyor orduların kralları!
Evi bekleyen kadınlar ganimeti paylaşıyor.
Mez.68: 13 Ağılların arasında uyurken,
Kanatları gümüş, tüyleri pırıl pırıl altınla kaplı
Bir güvercine benzersiniz."
Mez.68: 14 Her Şeye Gücü Yeten, kralları dağıtırken,
Sanki Salmon Dağı'na kar yağıyordu.
Mez.68: 15 Ey Başan Dağı, Tanrı Dağı!
Ey Başan Dağı, dorukları ulu dağ!
Mez.68: 16 Ey ulu dağlar, niçin yan gözle bakıyorsunuz
Tanrı'nın yerleşmek için seçtiği dağa?
Evet, RAB orada sonsuza dek oturacaktır.
Mez.68: 17 Tanrı'nın savaş arabaları sayısızdır,
Rab kutsallık içinde Sina'dan geldi.
Mez.6818 Sen yükseğe çıktın, tutsakları peşine taktın,
İnsanlardan, başkaldıranlardan bile armağanlar aldın,
Oraya yerleşmek için, ya RAB Tanrı.
Mez.68: 19 Her gün yükümüzü taşıyan Rab'be,
Bizi kurtaran Tanrı'ya övgüler olsun.
Mez.68: 20 Tanrımız kurtarıcı bir Tanrı'dır,
Ölümden kurtarış yalnız Egemen RAB'be özgüdür.
Mez.68: 21 Kuşkusuz Tanrı düşmanlarının başını,
Suçlu yaşayanların kıllı kafasını ezer.
Mez.68: 22 Rab, "Onları Başan'dan,
Denizin derinliklerinden geri getireceğim" der,
Mez.68: 23 "Öyle ki, ayaklarını düşmanlarının kanına batırasın,
Köpeklerinin dili de onlardan payını alsın."
Mez.68: 24 Ey Tanrı, senin zafer alayını,
Tanrım'ın, Kralım'ın kutsal yere törenle gelişini gördüler:
Mez.68: 25 Başta okuyucular, arkada çalgıcılar,
Ortada tef çalan genç kızlar.
Mez.68: 26 "Ey sizler, İsrail soyundan gelenler,
Toplantılarınızda Tanrı'ya, RAB'be övgüler sunun!"
Mez.68: 27 Önde en küçük oymak Benyamin,
Kalabalık halinde Yahuda önderleri,
Zevulun ve Naftali önderleri oradalar!
Mez.68: 28-29 Ey Tanrı, Yeruşalim'deki tapınağından göster gücünü,
Bizim için kullandığın gücünü, ey Tanrı.
Krallar sana armağanlar sunacak.
Mez.68: 30 Azarla kamışlar arasında yaşayan hayvanı,
Halkların buzağılarıyla boğalar sürüsünü*fb*,
Çiğne ayaklarınla gümüşe gönül verenleri,
Dağıt savaştan zevk alan halkları!
D Not 68:30 Bu dizede geçen "Hayvan" Mısır'ı, "Buzağılarla
boğalar" ise irili ufaklı ulusları simgelemektedir.
Mez.68: 31 Mısır'dan elçiler gelecek,
Kûşlular* ellerini Tanrı'ya doğru kaldırıverecek.
Mez.68: 32 Ey yeryüzünün krallıkları, Tanrı'ya ezgiler söyleyin,
İlahilerle övün Rab'bi,
Mez.68: 33 Göklere, kadim göklere binmiş olanı.
İşte sesiyle, güçlü sesiyle gürlüyor!
Mez.68: 34 Tanrı'nın gücünü tanıyın;
O'nun yüceliği İsrail'in üzerinde,
Gücü göklerdedir.
Mez.68: 35 Ne heybetlisin, ey Tanrı, tapınağında!
İsrail'in Tanrısı'na,
Halkına güç, kudret veren Tanrı'ya övgüler olsun!
69. Mezmur
Müzik şefi için - "Zambaklar" makamında - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 69
Mez.69: 1 Kurtar beni, ey Tanrı,
Sular boyuma ulaştı.
Mez.69: 2 Dipsiz batağa gömülüyorum,
Basacak yer yok.
Derin sulara battım,
Sellere kapıldım.
Mez.69: 3 Tükendim feryat etmekten,
Boğazım kurudu;
Gözlerimin feri sönüyor
Tanrım'ı beklemekten.
Mez.69: 4 Yok yere benden nefret edenler
Saçlarımdan daha çok.
Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım.
Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
Mez.69: 5 Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı,
Suçlarım senden gizli değil.
Mez.69: 6 Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB,
Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden!
Ey İsrail'in Tanrısı,
Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
Mez.69: 7 Senin uğruna hakarete katlandım,
Utanç kapladı yüzümü.
Mez.69: 8 Kardeşlerime yabancı,
Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
Mez.69: 9 Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi,
Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
Mez.69: 10 Oruç* tutup ağlayınca,
Yine hakarete uğradım.
Mez.69: 11 Çula büründüğüm zaman
Alay konusu oldum.
Mez.69: 12 Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor,
Sarhoşların türküsü oldum.
Mez.69: 13 Ama benim duam sanadır, ya RAB.
Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla,
Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde
Yanıtla beni.
Mez.69: 14 Beni çamurdan kurtar,
İzin verme batmama;
Benden nefret edenlerden,
Derin sulardan kurtulayım.
Mez.69: 15 Seller beni sürüklemesin,
Engin beni yutmasın,
Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
Mez.69: 16 Yanıt ver bana, ya RAB,
Çünkü sevgin iyidir.
Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
Mez.69: 17 Kulundan yüzünü gizleme,
Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
Mez.69: 18 Yaklaş bana, kurtar canımı,
Al başımdan düşmanlarımı.
Mez.69: 19 Bana nasıl hakaret edildiğini,
Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun;
Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
Mez.69: 20 Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim,
Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı,
Avutacak birini aradım, bulamadım.
Mez.69: 21 Yiyeceğime zehir kattılar,
Sirke içirdiler susadığımda.
Mez.69: 22 Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara,
Yandaşları için kapan olsun!
Mez.69: 23 Gözleri kararsın, göremesinler!
Bellerini hep bükük tut!
Mez.69: 24 Gazabını yağdır üzerlerine,
Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
Mez.69: 25 Issız kalsın konakları,
Çadırlarında oturan olmasın!
Mez.69: 26 Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor,
Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
Mez.69: 27 Ceza yağdır başlarına,
Senin tarafından aklanmasınlar!
Mez.69: 28 Yaşam kitabından silinsin adları,
Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
Mez.69: 29 Bense ezilmiş ve kederliyim,
Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
Mez.69: 30 Tanrı'nın adını ezgilerle öveceğim,
Şükranlarımla O'nu yücelteceğim.
Mez.69: 31 RAB'bi bir öküzden,
Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan
Daha çok hoşnut eder bu.
Mez.69: 32 Mazlumlar bunu görünce sevinsin,
Ey Tanrı'ya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
Mez.69: 33 Çünkü RAB yoksulları işitir,
Kendi tutsak halkını hor görmez.
Mez.69: 34 O'na övgüler sunun, ey yer, gök,
Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
Mez.6935 Çünkü Tanrı Siyon'u kurtaracak,
Yahuda kentlerini onaracak;
Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
Mez.69: 36 Kullarının çocukları orayı miras alacak,
O'nun adını sevenler orada oturacak.
70. Mezmur
(Mez.40: 13-17)
Müzik şefi için - Anma sunusu için - Davut'un mezmuru
BÖLÜM 70
Mez.70: 1 Ey Tanrı, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
Mez.70: 2 Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
Mez.70: 3 Bana, "Oh! Oh!" çekenler
Geri çekilsin utançlarından!
Mez.70: 4 Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
"Tanrı yücedir!" desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
Mez.70: 5 Bense, mazlum ve yoksulum,
Ey Tanrı, yardımıma koş!
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ya RAB!
71. Mezmur
(Mez.31: 1-4)
BÖLÜM 71
Mez.71: 1 Ya RAB, sana sığınıyorum,
Utandırma beni hiçbir zaman!
Mez.71: 2 Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır,
Kulak ver bana, kurtar beni!
Mez.71: Sığınacak kayam ol,
Her zaman başvurabileceğim;
Buyruk ver, kurtulayım,
Çünkü kayam ve kalem sensin.
Mez.71: 4 Ey Tanrım, kurtar beni
Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
Mez.71: Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB,
Gençliğimden beri dayanağım sensin.
Mez.71: 6 Doğduğum günden beri sana güveniyorum,
Beni ana rahminden çıkaran sensin.
Övgülerim hep sanadır.
Mez.71: 7 Birçokları için iyi bir örnek oldum,
Çünkü sen güçlü sığınağımsın.
Mez.71: 8 Ağzımdan sana övgü eksilmez,
Gün boyu yüceliğini anarım.
Mez.71: 9 Yaşlandığımda beni reddetme,
Gücüm tükendiğinde beni terk etme!
Mez.71: 10 Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor,
Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor,
Mez.71: 11 "Tanrı onu terk etti" diyorlar,
"Kovalayıp yakalayın,
Kurtaracak kimsesi yok!"
Mez.71: 12 Ey Tanrı, benden uzak durma,
Tanrım, yardımıma koş!
Mez.71: 13 Utansın, yok olsun beni suçlayanlar,
Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.
Mez.71: 14 Ama ben her zaman umutluyum,
Sana övgü üstüne övgü dizeceğim.
Mez.71: 15 Gün boyu senin zaferini,
Kurtarışını anlatacağım,
Ölçüsünü bilmesem de.
Mez.71: 16 Ey Egemen RAB, gelip yiğitliklerini,
Senin, yalnız senin zaferini duyuracağım.
Mez.71: 17 Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin,
Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.
Mez.71: 18 Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bile
Terk etme beni, ey Tanrı,
Gücünü gelecek kuşağa,
Kudretini sonrakilere anlatana dek.
Mez.71: 19 Ey Tanrı, doğruluğun göklere erişiyor,
Büyük işler yaptın,
Senin gibisi var mı, ey Tanrı?
Mez.71: 20 Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin,
Bana yeniden yaşam verecek,
Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.
Mez.71: 21 Saygınlığımı artıracak,
Yine beni avutacaksın.
Mez.71: 22 Ben de seni,
Senin sadakatini çenkle öveceğim, ey Tanrım,
Lir çalarak seni ilahilerle öveceğim,
Ey İsrail'in Kutsalı!
Mez.71: 23 Seni ilahilerle överken,
Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim,
Çünkü sen beni kurtardın.
Mez.71: 24 Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek,
Çünkü kötülüğümü isteyenler
Utanıp rezil oldu.
72. Mezmur
Süleyman'ın mezmuru
BÖLÜM 72
Mez.72: 1 Ey Tanrı, adaletini krala,
Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
Mez.72: 2 Senin halkını doğrulukla,
Mazlum kullarını adilce yargılasın!
Mez.72: 3 Dağlar, tepeler,
Halka adilce gönenç getirsin!
Mez.72: 4 Mazlumlara hakkını versin,
Yoksulların çocuklarını kurtarsın,
Zalimleriyse ezsin!
Mez.72: 5 Güneş ve ay durdukça,
Kral kuşaklar boyunca yaşasın*fc*;
D Not 72:5 Septuaginta "Kral kuşaklar boyunca yaşasın", Masoretik
metin "Kuşaklar boyunca senden korksunlar."
Mez.72: 6 Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi,
Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!
Mez.72: 7 Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin,
Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!
Mez.72: 8 Egemenlik sürsün denizden denize,
Fırat'tan yeryüzünün ucuna dek!
Mez.72: 9 Çöl kabileleri diz çöksün önünde,
Düşmanları toz yalasın.
Mez.72: 10 Tarşiş'in ve kıyı ülkelerinin kralları
Ona haraç getirsin,
Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!
Mez.72: 11 Bütün krallar önünde yere kapansın,
Bütün uluslar ona kulluk etsin!
Mez.72: 12 Çünkü yardım isteyen yoksulu,
Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.
Mez.72: 13 Yoksula, düşküne acır,
Düşkünlerin canını kurtarır.
Mez.72: 14 Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları,
Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.
Mez.72: 15 Yaşasın kral!
Ona Saba altını versinler;
Durmadan dua etsinler onun için,
Gün boyu onu övsünler!
Mez.72: 16 Ülkede bol buğday olsun,
Dağ başlarında dalgalansın!
Başakları Lübnan gibi verimli olsun,
Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!
Mez.72: 17 Kralın adı sonsuza dek yaşasın,
Güneş durdukça adı var olsun,
Onun aracılığıyla insanlar kutsansın,
Bütün uluslar "Ne mutlu ona" desin!
Mez.72: 18 RAB Tanrı'ya, İsrail'in Tanrısı'na övgüler olsun,
Harikalar yaratan yalnız O'dur.
Mez.72: 19 Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun,
Bütün yeryüzü O'nun yüceliğiyle dolsun!
Amin! Amin!
Mez.72: 20 İşay oğlu Davut'un duaları burada bitiyor.
3.KİTAP
73. Mezmur
Asaf'ın mezmuru
BÖLÜM 73
Mez.73: 1 Tanrı gerçekten İsrail'e,
Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
Mez.73: 2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş,
Adımlarım az kalsın kaymıştı.
Mez.73: 3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe,
Küstahları kıskanıyordum.
Mez.73: 4 Onlar acı nedir bilmezler,
Bedenleri sağlıklı ve semizdir*fç*.
D Not 73:4 "Onlar acı nedir bilmezler, bedenleri sağlıklı ve
semizdir" ya da "Ölürken acı çekmezler, bedenleri semizdir".
Mez.73: 5 Başkalarının derdini bilmez,
Onlar gibi çile çekmezler.
Mez.73: 6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı,
Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
Mez.73: 7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar,
İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
Mez.73: 8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur,
Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
Mez.73: 9 Göklere karşı ağızlarını açarlar,
Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
Mez.73: 10 Bu yüzden halk onlardan yana döner,
Sözlerini ağzı açık dinler.
Mez.73: 11 Derler ki, "Tanrı nasıl bilir?
Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?"
Mez.73: 12 İşte böyledir kötüler,
Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
Mez.73: 13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum,
Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
Mez.73: 14 Gün boyu içim içimi yiyor,
Her sabah azap çekiyorum.
Mez.73: 15 "Ben de onlar gibi konuşayım" deseydim,
Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
Mez.73: 16 Bunu anlamak için düşündüğümde,
Zor geldi bana,
Mez.73: 17 Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek;
O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
Mez.73: 18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor,
Yıkıma sürüklüyorsun.
Mez.73: 19 Nasıl da bir anda yok oluyor,
Siliniveriyorlar dehşet içinde!
Mez.73: 20 Uyanan birisi için rüya nasılsa,
Sen de uyanınca, ya Rab,
Hor göreceksin onların görüntüsünü.
Mez.73: 21 Kalbim kırıldığında,
İçim acı dolduğunda,
Mez.73: 22 Akılsız ve bilgisizdim,
Karşında bir hayvan gibi.
Mez.73: 23 Yine de sürekli seninleyim,
Sağ elimden tutarsın beni.
Mez.73: 24 Öğütlerinle yol gösterir,
Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
Mez.73: 25 Senden başka kimim var göklerde?
İstemem senden başkasını yeryüzünde.
Mez.73: 26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir,
Ama Tanrı yüreğimde güç,
Bana düşen paydır sonsuza dek.
Mez.73: 27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar,
Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
Mez.73: 28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır;
Bütün işlerini duyurayım diye
Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.
74. Mezmur
Asaf'ın Maskili
BÖLÜM 74
Mez.74: 1 Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin?
Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
Mez.74: 2 Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu,
Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı
Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
Mez.74: 3 Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru,
Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
Mez.74: 4 Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi,
Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
Mez.74: 5 Gür bir ormana
Baltayla dalar gibiydiler.
Mez.74: 6 Baltayla, balyozla kırdılar,
Bütün oymaları.
Mez.74: 7 Ateşe verdiler tapınağını,
Yerle bir edip kutsallığını bozdular
Adının yaşadığı konutun.
Mez.74: 8 İçlerinden, "Hepsini ezelim!" dediler.
Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
Mez.74: 9 Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz,
Peygamberler de yok oldu,
İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
Mez.74: 10 Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek,
Hasmın senin adını hor görecek?
Mez.74: 11 Niçin geri çekiyorsun elini?
Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
Mez.74: 12 Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı,
Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
Mez.74: 13 Gücünle denizi yardın,
Canavarların kafasını sularda parçaladın.
Mez.74: 14 Livyatan'ın* başlarını ezdin,
Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
Mez.74: 15 Kaynaklar, dereler fışkırttın,
Sürekli akan ırmakları kuruttun.
Mez.74: 16 Gün senindir, gece de senin,
Ay*fd* ve güneşi sen yerleştirdin,
D Not 74:16 "Ay": İbranice "Işık". Ayı ya da yıldızları kastediyor.
Mez.74: 17 Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın,
Yazı da kışı da yaratan sensin.
Mez.74: 18 Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü,
Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
Mez.74: 19 Canavara teslim etme kumrunun canını,
Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
Mez.74: 20 Yaptığın antlaşmayı gözönüne al,
Çünkü ülkenin her karanlık köşesi
Zorbaların inleriyle dolmuş.
Mez.74: 21 Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin,
Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
Mez.74: 22 Kalk, ey Tanrı, davanı savun!
Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
Mez.74: 23 Unutma hasımlarının yaygarasını,
Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!