dün dedim ki sana

gönül bahçenin bir köşesine bir çalı dik

adını adım koy

dibine bir yudum sevgi dök

bir gülücük bağla bir dalına

şöyle -küçücük

sonra gecenin bir geç vaktinde yavaşça salla

ve aç pencereni

bir nefes al derinden

sen kokmuyorsa cümle şehir

lanet okusun adıma cümle sevdalılar

silsinler adımı sevdalılar defterinden

bu bir

* * *

iki

gönül denizimde süzülen bir beyaz kuğu

olmanı düşledim hep

sevdanın deliliktenelli dirhem fazla çektiği

sensizlikle yıkanmış gecelerin seherinde

öylesine öyle ki

dalgalara adını işledim hep

bugün hala dünyanın her bir yerinde

sen kokuyorsa sahiller

arama başka sebeb

* * *

ve üç

ve birgün

gönlümün isyanına

çıldırmasına ramak

kırk yerinden kırk düğümle

bağladığımı sandığım beyaz kuğu

cümle yarınlarım üstünden uçarak

pusulası bozuk bir yelkenliyle

bir sığ göle açılmış

aklımın tutulduğu

medyada gözden kaçan

bir küçük acımasız haber

bir gölün batağında

bir beyaz kuğunun boğulduğu

hangi insaf kabul eder

* * *

dört

ölü suyu gibi ılık ve başka ellerle zaman

akıp gidiyor cesedim üzerinden toprağa

gözlerinin rengini bile unuttuğum yar

çankayadan cebeciye

bugün adını fısıldamıyorsa rüzgar

sen kokmuyorsa cümle ankara

her aldığın bir nefeste bu mazlumun bin ahı var

taş gibi gerçek

kul hakkıdır -helal etmem

benim gibi sen de -sen de çıldır

dizlerine vura vura

vebalini sen çek