analar 
-onlar  güzel insanlar
doğururlardı  bir zamanlar
anadoluda- bin yetmiş birden beri
eli deynek tutan çocuk
delikanlı
genç
ve yaşlı –her biri
talastan viyanaya kadar
-Muhammed’in askerleri
bir tabur imamı arkasında
ve şaşkın düşman karşısında
saf tutup
birer rekat namaz kıldılar
yüzlerce yıl
işte onlar
bin kişiyle dev gibi orduları yenen
akıncılardı 
adları isa musa ahmet
kılıçları keskin ve gönülleri şendi
arzuları ya zafer ya şehadet


sonraları "tuz koktu" dediler -yalan
beylerde asalet bozuldu
askerde metanet
ve mülkün temeli olan adalet
rüşvetin emir eri olduğu gün devlette 
 güçlünün arzusuna ram oldu kadı
duanın terk ettiği dudaklarda  bet bereket kalmadı
ağızlarda söz koktu
cesaret kalmadı memette
sırtındaki gömlek değil ki çıkarıp yıkayasın
bebeler besmelesiz yediği içtiği haram
işte böylece işte bu yüzden
beden koktu öz koktu


bugün 
ana gibi analar
anadoluda
bir elin parmağı kadar
-bile-
doğurmuyorlar
deme –niçin
bilinmeyecek neyi var
şehvet eşeğini yakalamak için
bu kadınlar bu kadar güzel bu kadar bakımlı 
oynak ve davetkar
ve haliyle ve her biri her haliyle
müşteri peşinde koşan
modern dünyada modern cariye

işte bu modern anadoluda bu modern kervan
işte bu gönüllü cariye kervanı
kırk yıl öncesinden çıktı yola 
vaadettiğin o nurlu ufuklardan
nasısın eyi misin eyi eyi
pazar ola hepimize
pazar ola nurlu süleyman

     
03.01.2006
  



 cariyeler  

kervanı