gecenin karanlığını delen
bu çığlık
bu kulaklarıma gelen
çeçenyadaki bebeklerin son çığlıkları olmalı
bir moskofun otomatik tüfeğinden çıkan 
-veya filistindeki indifada
bir başka- ananın kucağından
geceden kalan-gün ortasında
bir başka katilin- bir yahudinin 
-bir başka katilin
kurşunuyla vurulan
çaresizlik içinde çırpınan 
babalar
niye çığlıklar atmıyorsunuz köşkünün önünde  
yatağında mışıl mışıl uyurken süleyman
"çalan dokuzuncu senfoni değil
bebeklerimizin çığlıkları bunlar"
niye sormuyorsunuz 
"koreden uzak mı filistin
uyan baba süleyman uyan"
		

* * * * * 
		
hey ebeler
bu analar -analarımız 
ne zaman süleymanlarımızı doğuracak daha
doğurdukları hep davut hep davut
bu çocuk davutlar 
büyümeden ölüyorlar hep 
bilemedin çocukken -elinde sapanla
her bir bir yiğit
ama bilmez ki
kuş sapanıyla vurulur mu kudurmuş it
-çocuk aklı
ama bu çocuklardaki cesaret
olsaydı bizde
darul islama hükümran olur muydu calutlar
onlarca yıl sürer miydi bu esaret 
osmanlının yetimleri değil miydi onlar
osmanlı olduğumuzu inkar etmeseydik biz
susmaz mıydı bu çığlıklar
süleyman olsaydı süleymanlar
eskiden süleyman bildiklerimiz 
		

* * * * * 

yoksa bunlar
yahudinin ilkleri mi -musa dışında
firavun askerlerince vurulan
-kulaklarımdaki boynuz sesleri mi ne-
yoksa beynim mi uğuldayan
sorun şu filistinden gelene
-hey katil yahudi
biliyorum kurulmadı daha yeni babiller
kayıp musanın sepeti nil üstünde
yarılmadı biliyorum da kızıldeniz
bu yüzden olacak sanıyorum
şimdi her biriniz bir firavun askeri
bebeklerimizin peşindesiniz
tamam da unutmayın -sakın ola-
sürdürmekten zevk aldığınız bu vahşet
ya uzanır armagedona
ya size görünür yine bir babil yolu 
 ya da bize bir süleyman doğurur bir ana
azan belasını bulacak elbet

 30.09.2002 00:40:35


* * * * * 

 
 

 
 

 
 yüzüne kara çamurlar  çal dünyalar güzeli yusuf
kardeşlerinin indirdiği kuyularda	
-ki o kardeşlerin
hilekar  acımasız ve namussuz
kurda iftira atacak kadar-
şimdi onların soyundan gelen israil
sert enseli zalim kavim		
içindeki canavarlar
filistinde kurşunladıkları çocuklarımızı kuyulamakta
çocuklarımızın küçücük cansız bedenleri
kardeşlerinin seni indirdiği  kuyularda
yüzüne kara çamurlar çal dünyalar güzeli yusuf
		

* * * * * 
				
filistinli bir çocukta sapanın davut
bu çocuk bir şehit yetimi
elleri küçücük parmakları yorgun
sapan çekmeye gücü yetmez
yine de yüreyinde bir umut bekler
karşısında binlerce calut 
ellerinde otomatik tüfekler
süregelen bu kirli savaş
kolay kolay bitmez


* * * * * 
                            
"ille de benimki yüz olsun" diye
  bir koyuna göz dikmişsin
komşundaki tek koyuna davut
Rabbim seni affetsin-
sana emrediliyorsa adaletle hükmet
sar sırtına pişmanlığı rükuya eğil
sen yer yüzünün halifesisin
ömer yok -ömer Rabbine kavuştu
sadece kendi süründeki değil
fırat kenarındaki koyundan da
artık sorumlu olan sensin
vurma vurdum duymazlığa
 –korkarım Rabbim bakar da sendeki aymazlığa-
seni ve bizi terbiye için 
"fakat amma şu kadarkiler"den türeyen
başa çıkamayacağımız fitneler yaratır 
kırılınca kağnının tekeri ispanyola olur anadolu
bu millete  yahudinin  babilini aratır


* * * * * 

yüreğimde türbeli osman gazi
yüreğim yanıyor –bak
dar-ul islam parça parça
gözyaşı kan ölüm
ve her birinin başında 
kümesi kapılanmış sansarca
milletine despot iblise uşak
                her parçada bin zulüm			
yürekler kavrulmada –kalk
yeni söğütler kur bizim için
günün batıdan doğmadığı diyarlarda
nefsine kul bize sultan olanların 
akıl almaz şerlerinden ırak

* * * * *