osmanlının ülkesi 
meşrıkın ve mağribin kalesiydi 
her bir garibin 
 her ırkından her dilinden 
ve her dininden sılasıydı 
kıymetini bilemedik 
düşmanlarımızın dıştan 
dönmelerimizin içten 
iki yüz yıllık çapraz ateşiyle 
 açıldı ruhlarda gedik 
ve zafer çığlıklarıyla 
şehirlerimizden sonra 
dalga dalga kasabalarımız 
köylerimiz ve mezralarımız düştü bir bir 
akıl almaz surette yenildik  

  * * * * *   

 ağıtı analarımıza düştü 
olağandı buraya kadar 
dedik ki "zeval vaktidir 
her kemalin bir zevali var"  
   
 * * * * *  
   
 tamam da  
önce ağızlarda dil değişti 
 dediler ki zaman değişti yol değişti 
 sonra kıble değişti dua değişti kul değişti 
velhasılı el kelam  biz değiştik  
dahası altmışlı yıllar sonrası  köle kervanlarına katıldık ya 
gönüllü gönülden zincirliydi ya boyunlarımız 
 onlar gibi yaşar onlar gibi düşünür olduk 
 her ne kadar  dedikse de "ekmek parası"
 iş değişti kazanç değişti kayıp değişti 
unutuldu eş dost ve kapandı kapılar 
ve böylece kapandı hasret yarası   
 
   * * * * *  
 
 sonra yediğimizin içtiğimizin -besmelesiz 
haram mı helal mi olduğunu 
 düşünmediğimiz  günlere uzandı zaman 
  varsa düşünen biri gelsin 
 dedik ki "ekmek peşindeyiz 
 kırk sente muhtaçsa süleyman 
ülkeye döviz gerekliyse petrol için ilaç için 
 avrupanın peşinden koşmak için  
entegre olmak gerek avrupaya
  muasır medeniyete ulaşmak için" 
   dedik ki "avrupalının dini ayrı ama 
 adam doğru adam zengin ve çalışkan 
 ayırmıyor kimseyi sucu bucu" 
dedik "ki bizlerden iyi insan" 
 demedik "ipimizi verdik eline 
  şimdi keferenin keyfine bağlı ipin ucu"
 
   * * * * *  
 
 şimdi batılaştıysa kızlarımız oğullarımız 
 dert yanıyorsak başımıza vura vura 
 itiraftan utandığımız 
 kabul etmek istemediğimiz 
 -batılaşma sevdasıyla   batıllaşan biziz- 
  
 * * * * *  
 
 sılayı eşi dostu bir kalemde çizip 
 kırk yıldır ekmek aradığımızı söylediğimiz 
gavur elinde kök çaktıysak 
 bugün orada arar olduysak mülkü de 
adaleti de 
 demek ki hilal artık zeval vaktinde
  ve biz yeni mazeretler peşindeyiz 
 işte bu yüzden iblis alkışlamada bizi 
 ihanet utanmada bizden  
 
 * * * * *  
 
  dediler ki "isa inecek gökten 
 kırmak için  haçı 
 öldürmek için domuzu" 
ikiyüz yıldır yedi göbekten 
 inkar ediyorsak kim olduğumuzu 
 artık bizim için ne fark eder 
 artık isaya mehdiye kim inanır 
 herkes "adam sende" der 
 "bana ne aman mehdiden isadan 
 boşver zaman değişti zaman" 
 adı gibi bilse bile şu gelen isadır şu mehdidir 
bizim için ne fark eder 
 biz artık hepimiz onikinci havariyiz 
 ve şimdi ihanet vaktidir 

     * * * * *