I
dediler  -er kişi niyetine-
kıldılar ayak üstü bir acil namaz
-Allah rahmet eyleye-
alıp götürdüler koşar adımlarla
-cenaze bu beklemek olmaz-
.....
kimi sordu kimi söyledi 
nereliydi kimdi
benim adım gibi bildiğim
bir çift çizgi çizildi hayrına şerrine
-ve ileyhi türceun- dendi
Allah rahmet eyleye



		II
yarım kalan düşlü uykularımızdan
tarifsiz sarsmalarla uyandırılacağız
şaşkinlik çukurundan böyle anlamsız ve sorgulu baktığımız
ayak seslerimiz  kulaklarımıza yabancı -yollardayız
deliksiz bir başka kubbe altında
-inkar ettiğimiz - güçlü ellerle
mavi sarı kırmızı yıldızlarımız
indirilmişler bir sessiz
albatrosların bile hatırlamadığı denizlerden arta kalan göllere
albatroslardan habersiz -ki o göller bulanık şimdi

savunmasını yapamayız ama
çok görüldüyse de zaman zaman 
yerli yersiz olsa da
inkar etmiyoruz -biz de güldük
bellim belirsiz olsa da
ve şimdi  gerekçesini biliyoruz
kalbimiz mutmain olmasa da
madem ki öldük
beri bakın -hortlatmasınlar bizi
tabutlarımızı sağlam çakın
çivi çivi - göz bebeklerimizden
gece yarılarında -biz gündüzlerin ölüsü değiliz 
beri bakın
çivi çivi - 
gece yarılarında boğuk gıcırtılarla sallanan
tabutlarımız bizim
beşiklerimiz değil artık -bölmeyin uykularınızı analar
neyimize ninni -
yitik sevilme arzularımız



III
bir romalının büyüyen dudaklarından
umutllarımızı sen gerdin çarmıha  -sen
göğe kaldırılan meryem oğlu isanın ardından
biz yüreğindeki kıskançlığın diyeti olan
onüçüncü havariyiz -üçüncü horoz sesinde -sen nerdeydin
petrus avluda inkarını ısıtırken
çılgın kahkahalar düşerken altın tahtından nemrutun
mancınık üstündeki ibrahimliğize
bir el uzansın istemezdik  -ama-
bir göz düşmüş üstümüze bir bakımlık
çığlık çığlığa -hareli
bir sarı melek söylemiş ağıtımızı-uzaklardan uzaklara
benli belkis bir basamak inmiş gibi yüreğimize 
bir atımlık dinlemiş gibi yüreğimizi -süleymandan kaçamak
biz ağıt falan istemezdik aslında
gözyaşı bizim neyimize -biz gözyaşıyız
gözyaşı bizim neyimize




IV
bu cesetler bizim değil ki  -bizi el bildiğinden beri bu can
bu kuş uçtugundan beri eski yuvasına
biz değiliz ki ağlanan
bu ağıtlar çok uzakta bizden
musalla taşindaki saltanat
mezar başindaki kazma kürek
gereksiz bize
çarpmaktan geçeli bu yürek
......
biz martı kayalarından el sallardık
yosunları süslemeyi iş edinen balıklara
ve avareliklerine ağlardık
denizler daha tuzlu değilse eskisinden
işgüzar şeytanlar toplamıştır gözyaşlarımızı
ilk günahlar arifesinden

V
firavunun birinciliğine kazan kaldırmaksa muradı musanın
bir fısıldasaydı ya kulağımıza -firavuna inat
bütün asalarımızı kırardık
"bizi hesaba katma" der başka dağlarda ıslık çalardık
musasız meydanlar aradık
oynatmak için yılanlarımızı
-tur dağından çok uzaklarda
başka ateşler arardık - ısıtmak için yüreklerimizi
gündüz bulut gece ateş direğinde saklanan yehovaya inat
-kurban edilen ilklere acıyan
samirinin böğüren buzağısı peşinden inerdik bir başka mısıra
yerin bitirdiklerine razı 
nilden de geçmezdik çölden de
süsü olmasın düşlerimizin arz-ı mevud  deyip
inanın dönerdik başka umutlar ardı sıra
köleliği yeğleyip


VI
kimse sormadı şimdiye dek bilip bilmediğimizi ama
bir türlü düşünemedik inanin -akıl edemedik
üçyüz altmışıncı  meridyeninin olmadığını dünyanın
ve ilkine dönemeyeceğimizi
- bu bütün temellere ders olsun -
razıyız biline ölüme
-tek yıpranmayan gerçek bu
kıral yollarını sel götürür yer yer
elkor  bakarsın korsanlar gemilere
haramiler keser ipek yolunu
ama kimse bölemez bu kervanı 
kenarından ortasından
ölüm yolu hep açık
dua da edilse beddua da
 tabutlar arkasından


VII
bu evren dışında ilk türkümüzdür
yuvadan atılmış yavru leylekler yıkkınlığında
ölüm demin yanı başımızdaydı -
ve son çaremizdi bizim -cümle acılara elveda
demeye hazırdık ama -artık ölüm pek ırak
demir asa demir çarık gidemeyeceğimiz dağlar ardında-
derken 
bir çağrı uzanır kulaklarımıza -eskisi gibi-düşler ötesi
-sen yine gel-
oysa biz
sayısız tövbeyi bozmuşluğun tedirginliğinden
tutsağız evren dışına -her günahımız bir çivi
ihanetlerimiz birer pranga
yokluğumuz varlıktan soyulmuş -eskisi gibi
sevgimiz bir garip ve umutlarımız sebil
bir muştulu haber getir Rabbimden
gözlerimiz yollarda cebrail

   
  
 
 





 





ayrılık  türküleri






 
  
  
bu evren dışında ilk türkümüzdür