sevdalılar forsa çakılmışsa ihanet gemisine
niye yelken açtırsın korsanbaşı
her esen rüzgara
kamçı kılavuzuyken an be an
gözü pusula eli dümen üstündeyken 
niye bakıyoruz kara görünmez ufuklara
biz Rabbimizin zulme rızası olmadığına 
tevekkül üzerine ettikse iman 
niye soruyoruz arada bir kuşkulu
"ne zaman tutuşturacak cehennemi malik
yüreğimizdeki yangınlardan"

ekmek ve katık üzerine kodlandıysa hayat
doyumsuzluk ahatopotunun insafına terk edildiyse can
yarın korkuları çadır kurmuştur yüreklere
köleleştirilmiş demektir insan
alışılmış demektir zulüme
köpekler gibi yaşamaya olunduysa razı
artık haraç olarak verilecektir ölüme 
ne varsa geçmişten intikal 
adamlık üzerine insanlık mirası  


dedelerimiz şaşkındı 
babalarımız korkutulmuş
biz mütereddit ve endişeli
çocuklarımız gönüllü köle
itile kakıla iman ikliminden adım adım
sürüklenerek halden hale 
yavaş yavaş değiştik
ve istenilen oldu sonunda gördüğünüz gibi
küfür iklimine yerleştik
üç adım önümüzde artık muasır medeniyetler
gözün aydın olsun iblis
modernleştik


"ihanet gemisine forsa çakılan sevdalılar
vaz geçmişlerse sevdalarından
ekmek ve katık üzerine sadakat yemini edip
şükür ediyorlarsa forsalık üstüne
esaret zincirlerinin şakırdamalarından 
mutluluk duyuyorsa damgalanmış kulakları
-gavurun ekmeğini yiyen küreğini çeker-
tepeleme doluysa yal çanakları
küreklerine sıkı sıkı yapıştıkları bu gemi 
hangi cehenneme  giderse gitsin" diyen
kerameti kendinden menkul dervişin
yüreğinde bir soru var aklını çimdikleyen
"son isyan itaate ve küfre dönmüşse iman
nasıl tutuşturacak cehennemi malik
yüreklerde külü kalmamış yangınlardan"


* * * * *